W niedzielę 4.08.2013 znalazłam błąkajacego się pieska miedzy ulica Walowa a Chmielną,moze ktos go poszukuje.
A może więcej szczegółów drogi gościu. Jak wiesz z naszego forum najczęstrzymi wątkami są znalezione i zagubione pieski. Napisz jakiej jest maści, przybliżony wiek a najlepiej wstaw zdjęcie, może właściciel rozpozna w nim swojego psiaka. Jezu, chociaż jakieś zdjęcie czy kontakt do siebie, masakra.
Najczęstrzymi to są analfabeci.
Z czym taka masakra bo nie rozumię,nie masz nic do powiedzenia w tym konkretnym przypadku tylko udzielasz wskazówek,jesli ktoś zgubił psa to odezwie sie i wtedy dam mu kontakt do siebie gosciu gf.
Mnie też to zastanawia. Tak samo jak pojawiają się posty matrymonialne:
"Poznam młodego chłopaka". I tyle. No dobrze, ale gdzie numer telefonu:)?
Żałosne...
Czy to nie przypadkiem owczarek niemiecki?
Nie nie jest to owczarek,ma ze trzy miesiace ,piesek bedzie chyba duzy ma grube łapki i jest duży jak na szczeniaka.Kolejny post nie na temat server ty tez masz cos do powiedzenia w sprawie pieska czy chcesz mnie uczyc jak mam wątki zakładac ,to jest załosne.Moze adres mam podać i opis psa .Jak komus zginał to bedzie pytał jak osoba z postu powyżej ona ,wtedy odpowiem na konkretne pytania.Piesek jest sliczny i jesli nie znajdzie się właściciel to go zatrzymam .
wejdz na tablicę- tam ktoś dał ogłoszenie , ze zginął mu piesek
http://tablica.pl/zwierzeta/zaginione-i-znalezione/ostrowiec-swietokrzyski/?all_categories=1
przejrzyj zdjęcia , moze znajdziesz takiego samego. Nie każdy mieszkaniec Ostrowca wchodzi na to forum. Czasem własnie piszą na tablicy.
Dziekuję zenka zajrze na ta stronę.Niestety mysle,ze ktos tego pieska porzucił.
Jeśli go porzucił, a Ty go zatrzymasz u siebie, z pewnością okaże Ci wielkiie serce i dozgonną miłość, oby więcej takich ludzi. Pozdrawiam!
Dziekuje za miłe słowa,pies jest kochany,juz nie wyobrazam sobie zeby nas opusił,cała rodzina go pokochała.
Ale jesli znajdzie sie własciciel to bedzie cięzko oddac. Oj cięzko.
Tak masz racje,ale zalozylam wątek bo chce mie czyste sumienie.
ale miło takie rzeczy czytać, masz wielkie serce. Tez miałam kochanego kundelka, po 13 latach musiałam uśpić, nigdy nie zapomnę jak się cieszył jak wracałam, jak smutno patrzył jak płakałam. Zykałaś przyjacieła na dobre i złe. pozdrawiam serdecznie
