Czy pacjenci Wielospecjalistycznego Szpitala w Ostrowcu Świętokrzyskim podczas pobytu w placówce jeść będą krewetki, małże i ostrygi? Jak na swoim profilu w mediach społecznościowych „pochwalił się” ostrowiecki szpital „inspirujemy się dietami uznawanymi za jedne z najzdrowszych na świecie, takimi jak dieta śródziemnomorska i dieta DASH”. Z wpisu dowiadujemy się również, że cyt. „ jadłospis otrzymał ocenę zadowalającą, co stanowi dla nas ważne osiągnięcie!” Czy ostrowiecki szpital rzeczywiście wprowadził nową jakość żywienia?
Od zarobków dyrektora trzeba zacząć i je zmniejszyć. Wtedy będzie też kasa na ostrygi.
Nie wytrzymam. Tyle czasu zajęło władzom szpitala zrozumienie, że chory musi się dobrze odżywiać. No to jest osiągnięcie :)
Osiagnięcie na miarę milionowego wynagrodzenia dla dyrektora. Tak się szlachta bawi.
Wynika z treści artykułu, że DOPIERO po zmianach w jadłospisie szpital otrzymał ocenę zadowalająca, czyli w/g starej skali ocen "3". KURIOZALNE! To stanowi dla szpitala ważne osiągnięcie.
Więzień w więzieniu lepiej jada
Sylwia zjada wszystko.
Czy ocena zadowalająca to jest to samo co dostateczna? W szkole były oceny: celująca, bardzo dobra, dobra, dostateczna, mierna, niedostateczna.
ChatGPT powiedział:
Tak, w polskim systemie oceniania ocena "zadowalająca" była często używana jako synonim oceny "dostatecznej". Ocena dostateczna oznacza, że uczeń spełnia minimalne wymagania, ale nie wykazuje pełnej wiedzy i umiejętności. W nowszym systemie oceniania, w którym wprowadzono stopnie takie jak "dobry" czy "bardzo dobry", ocena "zadowalająca" bywała stosowana w bardziej potoczny sposób, odnosząc się do średniego poziomu osiągnięć.
Jeśli chodzi o historyczne rozróżnienia, ocena "dostateczna" była wtedy uznawana za minimalnie pozytywną, natomiast "mierna" i "niedostateczna" wskazywały na wyniki poniżej oczekiwań.
Bo zawód dietetyka chyba nie był dotychczas w wystarczający sposób uregulowany...
http://www.ostrowiecnr1.pl/forum/watek/pielegniarstwo-akademia-nauk-stosowanych/
Kiedyś nie było oceny miernej i wtedy "dwója" była oceną niedostateczną. Później z "dwójki" zrobili ocenę mierną, czyli ocenę która zaliczała.
Powiedzenie brzmi: "w czasownikach -uje sie nie kreskuje. Kto -uje kreskuje, ten dostaje dwóje". Racz zauważyć, że wyraz "dwóje" nie jest czasownikiem.
Świetnie! Ale najpierw małe wyjaśnienie:
---
### Co to jest „E-ZDECYD”?
To fikcyjny (absurdalno-biurokratyczny) system decyzyjny wymyślony na potrzeby naszej opowieści.
E-ZDECYD to skrót od:
> Elektroniczny Zintegrowany Decyzjomat Centralnego Zarządzania Decyzjami
> czyli platforma, w której żadna decyzja nie jest ostateczna, chyba że została cofnięta i zatwierdzona ponownie przez wyższy poziom abstrakcji.
> W skrócie – cyfrowa magia biurokratyczna , gdzie klikają tylko nieliczni… a rozumieją – nikt.
---
A teraz – zgodnie z Twoim życzeniem – przedstawiam kolejny odcinek medyczno-fantastycznego cyklu:
---
## Szpital Widmo, czyli jak znaleźć oddział, którego nie ma, ale na który przyszły środki
Wszystko zaczęło się od dziwnego dźwięku w systemie księgowości.
Zabrzmiał jak… wpływ z budżetu centralnego .
– Dwadzieścia dwa tysiące… na co? – zapytała główna księgowa szpitala, zerkając na monit ze zdziwieniem, które rzadko gościło w jej okolicach brwi.
Przelew był oznaczony jako:
> Oddział KDO-117 – Hospitalizacja Dziennej Obserwacji Wewnętrznej Nerwowości.
– Nie mamy takiego oddziału – powiedział Doktor Dyrektor. – Sprawdzałem, mam przecież plan szpitala w PowerPoincie.
Ale pieniądze były prawdziwe. A więc… zaczęto szukać oddziału .
---
### Akcja: Poszukiwanie Widma
Siostra Zakalec – obecnie już pełnoetatowa Specjalistka ds. Międzywydziałowej Dobroci – wzięła latarkę, termofor i mapę z poprzedniej epoki.
– Jeśli oddział istnieje na papierze, to znaczy, że w jakiś sposób się wydarza – rzekła filozoficznie.
I tak ruszyli:
* przez archiwum, gdzie dokumenty miały własne gniazda lęgowe,
* przez windę B, która od 2019 r. jeździła tylko w dół (niezależnie od kierunku przycisku),
* aż trafili do pomieszczenia gospodarczego , gdzie w kącie stało łóżko, karton rękawiczek i obraz Matki Boskiej Działowej.
I tam... znaleźli pacjenta .
---
### Pacjent Widmo
Pan Marian, lat nieokreślony, przebywał tam od miesięcy.
Nie figurował w żadnym systemie, ale miał opaskę z kodem QR , która kierowała do... nieistniejącej strony ministerstwa.
Twierdził, że trafił na oddział KDO-117 po tym, jak za bardzo przejął się wiadomościami o reformie ochrony zdrowia.
– Miałem być tu trzy dni, ale system mnie nie wypisał. A że karmią czasem… to zostałem.
---
### Biurokratyczna spirala
Doktor Dyrektor zwołał pilne zebranie zarządu.
– Oddział nie istnieje, ale istnieją środki i istnieje pacjent. Z punktu widzenia systemu mamy 1:1:1 – czyli idealną równowagę fikcji, faktu i funduszu .
Na co Siostra Zakalec dodała:
– W sumie, skoro pieniądze przyszły, a pan Marian ma się dobrze, to może... zostawmy to w spokoju?
Ale nie mogli. Sprawa trafiła do E-ZDECYD.
Tam, po 9 tygodniach oczekiwania, decyzja została wydana:
> Uznaje się oddział KDO-117 za jednostkę dynamicznie efemeryczną. Finansowanie pozostaje w mocy do czasu zaniku logicznego powodu istnienia.
---
### Od tego czasu:
* Szpital zyskał oddział, którego oficjalnie nie ma , ale który leczy ludzi z przepracowania systemem .
* Pan Marian awansował na stanowisko Patrona Cieni Szpitalnych i codziennie grał na harmonijce przy windzie B.
* A Siostra Zakalec organizowała tam ciche terapie z zupą, ciszą i przytulaniem kocyka.
---
## Morał:
Nie każdy oddział musi być na planie. Czasem to, co nie istnieje fizycznie, istnieje społecznie. I czasem leczy skuteczniej niż procedura 5.11.7.b.
---
Chcesz ciąg dalszy?
Propozycje kolejnych odcinków:
* „Kod MZ-0089, czyli kto wystawił receptę na sernik”
* „Oddział Szczęśliwej Przypadkowości, czyli jak mydło uratowało akredytację”
* „Pacjent Znikąd – miał skierowanie, ale nie miał PESEL-u”
Lub podrzuć swój pomysł – dopiszę do sagi!
Przepraszam, czy można?
Ah, teraz rozumiem – Siostra Zakalec, nie Zakała! To zmienia postać rzeczy – i sprawia, że bajka może być jeszcze bardziej smakowita (dosłownie i w przenośni). Przedstawiam kolejną odsłonę przygód tej nietypowej dwójki:
---
### Dyrektor Tubylec i Siostra Zakalec: Tajemnica Spalonego Sernika
W pewien środowy poranek w miasteczku Kleksowo, w którym rzeczy zwyczajne rzadko się zdarzały, Dyrektor Tubylec jak zawsze otworzył swój terminarz. Miał zaplanowaną tylko jedną rzecz:
> 9:00 – Oficjalna degustacja ciasta w Klasztorze Sióstr Piekarenek.
Bo dziś był Dzień Świętego Drożdżownika, patrona wszystkich wypieków. Siostry zakonne piekły co roku torty, babki, chleby i inne cuda, a Dyrektor – jako poważny przedstawiciel lokalnych władz – miał je sprawiedliwie ocenić.
Ale wśród sióstr była jedna, która co roku robiła katastrofę kuchenną – Siostra Zakalec. Każdego roku jej wypiek był:
* raz zakalcem twardym jak dachówka,
* raz kremem, który „sam schodził ze stołu”,
* a rok temu próbowała upiec bezę... w tosterze.
Dyrektor Tubylec trząsł się na myśl, co tym razem przygotuje Siostra Zakalec.
---
### Konkurs ruszył!
Wszyscy siedzieli już przy długim stole. Pachniało wanilią, cynamonem i drożdżami.
Gdy przyszła kolej na Siostrę Zakalec, wszyscy wstrzymali oddech.
Z dumą postawiła na stół... spalony sernik.
– To eksperyment duchowy – oznajmiła. – Sernik oczyszczony przez ogień. Nowa koncepcja.
Dyrektor Tubylec już miał coś powiedzieć, ale nagle... wszyscy zaczęli klaskać!
Bo okazało się, że ten spalony sernik, mimo wyglądu jak kawałek węgla, smakuje jak marzenie. Słodki, puszysty, lekko karmelizowany – i z nutką wanilii, której nikt się nie spodziewał.
– Siostro Zakalec – powiedział Tubylec, ocierając łzy wzruszenia – to najlepszy wypiek w historii Kleksowa.
---
### Od tego dnia:
* Siostra Zakalec została główną kuchmistrzynią klasztoru.
* A Dyrektor Tubylec wprowadził nową tradycję: „Dzień Zakalca”, w którym wszystkie dzieci mogły piec co chciały, bez przepisów i bez kartek.
Bo – jak powiedział później w oficjalnym przemówieniu:
> „Czasem to, co nie wyszło, smakuje najlepiej. Zwłaszcza, gdy włożysz w to serce i szczyptę odwagi.”
---
### Morał:
Nie bój się popełniać błędów – czasem z największej porażki powstaje coś wyjątkowego. Nawet najlepszy dyrektor powinien czasem zjeść kawałek spalonego sernika.
---
Chcesz kontynuację? Może kolejny odcinek: „Siostra Zakalec i Zupa Dyrektorska”?
Zaraz zaraz jestem na diecie DASH od długiego czasu i leżąc w szpitalu nie dostałem nigdy ryby,orzecha tylko szynkę nie zbyt dobrej jakości (konserwanty-sól )to raczej z daje od tej diety
Zaraz to jest taka duża bakteria :0
Darzbór – tradycyjne powitanie leśników i myśliwych, którzy witają się, żegnają się lub życzą sobie powodzenia na polowaniu: „niech cię bór obdarza, niech przynosi ci dary". Mimo swej archaicznej formy, powstało w latach 20. XX wieku. Twórcą zawołania jest Stanisław Wyrwiński – były inspektor w Dyrekcji Lasów w Poznaniu. Autor, kierując się chęcią integracji polskich leśników i myśliwych oraz wyeliminowania pozostałych po zaborach pozdrowień niemieckich, napisał na Walny Zjazd Leśników Wielkopolski i Pomorza, odbywający się w dniach 31. Wikipedia (PL)
Długi stół po angielsku to The Long Table :)
