Mam chęć skończyć z sobą.Tylko żyję dla dzieci.Mąż mnie nie bije ale wykańcza psychicznie.Ciągle o coś pretensje i krzyki.Pragnę czasami aby noc trwała jak najdłużej.Kiedyś byłam silną kobietą a teraz jestem już wszystkim zmęczona.
Powiedz coś więcej, bo stwierdzasz tylko, że mąż Cię wykańcza psychicznie. Co przez to rozumiesz?
Wielu ludzi tak ma, nie jestes jedyna.
Zyj tylko dla dzieci a kiedys Ci sie odwdziecza, a takze zyj dla siebie.
Czasami oczekując szacunku powinniśmy również uszanować innych. A jak wam się układa życie intymne?
Jeśli żyjesz tylko dla dzieci, to znaczy, że masz dla kogo żyć. Jeśli chcesz skończyć ze sobą przez męża dręczyciela, to może wyjściem jest skończyć z mężem. Najprostsze rozwiązania są czasami najlepsze, ale też najtrudniej przychodzi nam podjąć wyzwanie. Myślisz pewnie, że sobie sama nie poradzisz - bo mąż tyran co dzień Ci to powtarza? że jesteś nic nie warta? że bez niego byś zginęła? że gdyby nie on, to nikt by Cię nie chciał? To nie jest zdrowe, ale nie jest też prawdziwe. Jeśli kiedyś miałaś w sobie siłę, teraz też potrafisz ją tam znaleźć. Odważ się na mały krok, zacznij od porozmawiania z kimś bliskim (rodzina, koleżanka, może nawet dobra sąsiadka) pomoc w takich sytuacjach przychodzi często od ludzi, po których byśmy się tego nie spodziewali. Zacznij umacniać swoją wiarę w siebie. Przestań wierzyć w to co maż stale powtarza, odważ się powiedzieć, że nie życzysz sobie takiego poniżania. Jest tak dużo możliwości... pomimo, że pewnie nie widzisz teraz żadnej.
Wszyscy doradzają i tworzą wizje, przecież założycielka wątku nie opisała dokładnie swojej sytuacji więc nie bądźcie tacy wspaniali i nie doradzajcie od razu takich drastycznych rozwiązań. Skoro sama ma dylemat znaczy, że jest istotą myślącą, a skończyć ze wszystkim to łatwo powiedzieć i przekreślić swoje dotychczasowe życie. Ona po prostu szuka pomocy, rady, wsparcia, ale nie koniecznie tekstów w stylu wykop go, skończ z nim itp. Życie nie jest takie proste jak większość z wypowiadających się tu uważa, dopóki ich to nie dotyczy. Więc apeluję doradzajcie sensownie, racjonalnie a nie mieszajcie dziewczynie w głowie.
napisała, ze chce skończyć ZE SOBĄ przez męża... za chwilę będziemy mieli kolejny wątek o samobójstwie na jednym z osiedli?
Ja nie miałam zamiaru jej do tego namawiać. Jeśli w takiej sytuacji powinna coś skończyć, to sytuację, która doprowadziła ją do takiego stanu. Nie powiedziałam jej, żeby męża kopnęła w cztery litery, nie powiedziałam, żeby się wyprowadziła, ale nie może pozwolić na to, by dalej ją tak traktował - jeśli ktoś się z tym nie zgadza, to będę zdziwiona. Wyżej czytam, że być może jest winna sytuacji, zeby poszukała przyczyny - co to za myślenie? Tak mogą mówić chyba jedynie osoby, które nie wiedzą co to znaczy mieszkać pod jednym dachem z kimś, kto odbiera Ci chęć do życia, dręcząc dzień po dniu, robiąc awantury i krzycząc - to nie jest normalne i nigdy nie będzie w moich oczach. Wiem co to znaczy nie mieć siły w takiej sytuacji, wiem też jak można przestać wierzyć w siebie, kiedy ktoś uskutecznia w taki sposób swoje działania, wiem jak to bać wyjść się do sklepu, na spacer, jaki to strach spojrzeć ludziom w oczy. Ale wiem tez, ze to wszystko jest w stanie minąć - kiedy wyeliminuje się z głowy myślenie, do którego dręczyciel systematycznie Cię przyzwyczaja. To z takim myśleniem powinna skończyć. Tyrana zmienić się tak łatwo nie da, łatwiej zmienić sytuację... kiedy odbuduje w sobie siłę, może się pokusić o zmienianie tyrana (świadomie używam tego słowa, bo dla mnie dręczenie psychiczne to tyrania)
A ja myślę, że dla męża idioty egoisty i dręczyciela to nawet machnąć palcem nie warto! nie mówiąc już o skończeniu ze sobą!!! Kobieto NIE JESTEŚ SAMA!! Masz dzieci!! Dla nich jesteś całym światem, drogowskazem! Myślisz, że sobie nie poradzisz sama? a teraz? jak teraz wygląda Twoje życie? Czy on ci w czymkolwiek pomaga? ja sądzę, że nic nie pomaga, wręcz szkodzi - wysysa z Ciebie energię jak jakiś pasożyt. finansowo też dasz radę - są alimenty i dodatki od państwa, rodzina też Ci pomoże a jak pracujesz to już na pewno dasz radę! zostaw tego dziada!!!! życie jest za krótkie żeby tak całe przecierpieć z powodu jakiegoś idioty, który nie ma dla Ciebie szacunku. Napewno masz bliską osobę, która Cię zrozumie, która pomoże Ci przejść to piekło! Mamuśka - uszy do góry - w przyszłym roku o tej porze będzie Ci wiele lepiej ;)
Wszyscy widzicie tylko jedno rozwiązanie i uważacie jej faceta za kompletne zero. Nie oceniajcie pochopnie. Przede wszystkim trzeba znaleść przyczynę. Przecież kiedyś się kochaliście, macie wspólne dzieci, niby skąd one się wzięły? Macie wspólne wspomnienia, razem spędzane chwile, nie wierzę, że nigdy nie było fajnych momentów.
Myślisz, że ktoś kto nie ma siły żyć przez dręczenie psychiczne, będzie miał siłę szukać przyczyny dlaczego jest dręczony? Uśmiecham się, bo w takiej sytuacji, psychika dręczonego działa w ten sposób, że wierzy we wszystko co słyszy od dręczyciela - o swojej beznadziejności, o swojej winie za wszelkie zło, jakie spotyka rodzinę, udręczonego i samego oprawcę.
Takie wsparcie to żadne wsparcie, to wszystko przecież ona wie. Może jednak pomimo całej tej sytuacji spróbuje poszukać jakiegoś innego wyjścia niż zaraz kończenie ze sobą. To jest zbyt "łatwe" rozwiązanie.
