Ostrowiec Świętokrzyski www.ostrowiecnr1.pl

Jak ten pseudo urząd ma nie generować strat, jak osoby zatrudnione dzięki temu, ze spełnili dwa główne kryteria, a po za umiejętnością picia kawy na koszt podatnika, żadnych innych umiejętności i kwalifikacji nie posiadają.

Oto satyra podszyta fikcją literacką, bez odniesień do realnych osób, miejsc czy wydarzeń. Przenosimy akcję w czasy... neolitycznych reformatorów, gdzie garnki lepiło się z gliny, a rozwój mierzyło liczbą jaskiniowych konferencji:

---

## „Cztery filary, czyli... stół z powyłamywanymi nogami (wersja neolityczna)”

Fikcja literacka. Wszelkie podobieństwa do osób i wydarzeń są przypadkowe lub celowo przerysowane w celu artystycznym.

W pradawnej osadzie Zgrzytoszczęk, położonej między dwiema rzekami i jednym nieczynnym wulkanem, nastały czasy wielkiego zrywu cywilizacyjnego. Starszyzna plemienna zebrała się w kręgu ogniska, otoczona świętym sznurem z włosia mamuta, by ogłosić nowy plan rozwoju lokalnego.

Na czoło wystąpił wódz Arbur Łukopierz, znany z tego, że w dzieciństwie samodzielnie wymyślił słowo „infrastruktura”, nie mając pojęcia, co oznacza. Towarzyszył mu doradca rozwoju strategicznego – młody, ambitny Dymonik Smalny – oraz dwójka zastępców: Krzakoł Krzemieński i Kataszna Piętoskóra, mistrzyni ceremonii i koordynatorka festynów.

– Oto nasz Wielki Generator Dobrobytu Osadowego (WGDO) ! – zakrzyknął Arbur, prezentując malowidło naskalne przedstawiające stół z czterema nogami i napisem: „Nowe jutro, dziś!”

Cztery filary – cztery wizje lepszego życia dla ludu Zgrzytoszczęk.

---

### Filar pierwszy: Kamieniołom Nadziei

Wódz ogłosił utworzenie Zakładu Pracy Chronionej dla osadników, którzy stracili palce przy łupaniu krzemienia. Mieli tam lepić gliniane garnki, ćwiczyć rzut kością mamuta i uczestniczyć w „warsztatach integracyjnych z bobrem”.

Problem pojawił się już pierwszego dnia – nikt nie przysłał gliny. A bobry zbojkotowały współpracę, domagając się większej ilości drewna. Ale wódz podkreślał:

– Ważne, że garncarze mają miejsce! A że nie ma garnków? Przecież nie o produkty chodzi, tylko o społeczny klimat !

---

### Filar drugi: Inkubator Dymnych Pomysłów

Drugi filar to Gaj Przedsiębiorczości, gdzie młodzi neolityczni innowatorzy mieli rozwijać swoje startupy – np. „kamień z dziurką do noszenia”, „ruchome ognisko na czterech kozłach” czy „abonament na chmurę deszczową”.

Siedziba Inkubatora mieściła się w pustym szałasie z miękką trawą. Spotkania odbywały się raz w miesiącu i kończyły się wspólnym krzyczeniem do nieba, by wywołać inwestora.

Jeden z mieszkańców, Gżdacz Małopyski, zapytał:

– A kto te pomysły kupi?

Na co Dymonik Smalny odparł:

– Rynek sam się wygeneruje. Musimy tylko uwierzyć. I spisać projekt we wnioskach do Klanu Szwajcarów.

---

### Filar trzeci: Krąg Aktywności Osadowej

Trzeci filar miał aktywizować mieszkańców. Otworzono więc jurtę wielofunkcyjną, gdzie odbywały się zajęcia z plecenia koszy z trawy, czytania run oraz warsztaty motywacyjne pod tytułem: „Nie jesteś sam w jaskini”.

Zainteresowanie było umiarkowane. Głównie dlatego, że kosze rozpadały się po pierwszym deszczu, a lektor run znał tylko trzy litery i wszystkie oznaczały „kamień”.

---

### Filar czwarty: Święte Doły Segregacji

Najbardziej dumnym projektem były podziemne doły do sortowania odpadów . Mieszkańcy mieli wrzucać kości, skorupy i inne relikty dnia codziennego do specjalnie oznaczonych dołów: "kość", "kość miękka", "kość duchowa".

Problem w tym, że nikt nie rozumiał zasad sortowania. Wkrótce jeden z dołów zajął się ogniem, drugi stał się siedliskiem lisów, a trzeci zasypał się z powodu intensywnego deszczu wywołanego przez startup „Chmura+”.

---

### Kulminacja: Stół Pękniętej Obietnicy

Podczas uroczystej narady starszyzny, na którą przybyli nawet goście z sąsiedniego klanu Wąsaczów, wniesiono na środek jaskini symboliczny stół – z czterema nogami reprezentującymi cztery filary.

Wódz Arbur usiadł uroczyście. I wtedy – TRZASK!

Jedna noga się złamała. Potem druga. Trzecia odpadła z hukiem, a czwarta… zniknęła. Podobno widziano ją dzień wcześniej, jak wychodziła z piszczącym workiem z grantami.

W ciszy, jaka zapadła, najmłodszy uczestnik ceremonii, mały Grotko z rodu Patrz-Mniej, zapytał:

– Proszę wodza, a może filary najpierw trzeba zbudować, zanim się je narysuje?

---

### Morał neolityczny:

Nie wszystko, co ma cztery nogi, trzyma się kupy.

Nie wszystko, co nazwiesz „filarem”, wytrzyma ciężar rzeczywistości.

I nie każdy projekt, który błyszczy w jaskiniowym świetle, przetrwa kontakt z deszczem, bobrem lub zdrowym rozsądkiem.

---

Chcesz ilustrację do tej historii — np. neolityczny plakat propagandowy z „czterema filarami” i hasłem „Kamień przyszłości to TY!” ? Chętnie zrobię!

Oto ogłoszenie o pracę z ukrytą fabułą – niby zwykłe ogłoszenie, ale jeśli ktoś czyta uważnie, zauważy, że coś tu się „kryje pod powierzchnią” ;-)

Można je dostosować do różnych branż – poniżej wersja dla Centrum Historii i Edukacji Ekologicznej, inspirowana Twoją opowieścią o Kapitanie Rybie:

---

### Poszukiwany/-a: Specjalista ds. Programów Edukacyjnych

Lokalizacja: okolice Rzeki Bezrybie (woj. Zaszyte, gmina Przemysłowo-Zielona)

Typ umowy: pełny etat / misja specjalna

Start: od zaraz (czas nagli)

---

#### Opis stanowiska:

Centrum Historii i Edukacji Ekologicznej "Hutnicze Opowieści" poszukuje osoby gotowej do:

* opracowywania i prowadzenia warsztatów ekologiczno-historycznych,

* tworzenia interaktywnych ścieżek edukacyjnych (również tych „po torach”),

* prowadzenia zajęć z zakresu historii przemysłu i ochrony środowiska (mile widziana znajomość parowozów, choć nie wymagamy ich posiadania),

* współpracy z lokalną społecznością przy projekcie Operacja Czysta Rzeka oraz odbudowie Wielkiego Pieca (z tektury, ale z poważnym przesłaniem).

---

#### Wymagania:

* wykształcenie wyższe (preferowane: historia, edukacja, ekologia, lub... nietuzinkowa wyobraźnia),

* umiejętność opowiadania historii tak, by dzieci i dorośli słuchali z otwartymi ustami (nawet pod wodą),

* doświadczenie w pracy projektowej lub chociaż raz przeprowadzone skuteczne sprzątanie brzegu rzeki po festynie.

---

#### Mile widziane:

* znajomość historii hutnictwa lub chociaż sentyment do starych lokomotyw,

* umiejętność rozróżniania ryby od raka (nawet w sytuacji bezrybia),

* gotowość do pracy w zmiennym środowisku wodno-lądowym (kałuża inspiracji mile widziana).

---

#### Oferujemy:

* pracę z misją – i to nie metaforyczną, tylko realną (kapitan już czeka),

* wsparcie doświadczonego zespołu, w tym Ferro – byłego maszynisty, obecnie przewodnika narracyjnego,

* możliwość współtworzenia nowej legendy miejsca, w którym historia przemysłu spotyka się z naturą i gdzie tektura może mieć większe znaczenie niż stal,

* elastyczny czas pracy i bonusy od lokalnych ryb (głównie spojrzenia pełne uznania).

---

#### Zgłoszenia:

Wyślij CV i list motywacyjny (lub list w butelce) na adres: kontakt@example.com

w temacie wpisując: "Zgłaszam się na misję"

Rekrutacja trwa do momentu, aż rzeka znów przemówi.

---

### PS

Jeśli boisz się, że nie masz wystarczającego doświadczenia – pamiętaj:

Każda wielka historia zaczyna się od jednej małej kropli.

---

Chcesz wersję branżową – np. IT, marketingową, artystyczną albo edukacyjną, ale mniej fabularyzowaną? Daj znać!