Ostrowiec Świętokrzyski www.ostrowiecnr1.pl

Co myślisz o ministrze z rządu, który w czasie kampanii wyborczej na prezydenta kraju aby pomóc wygrać swojemu koledze z partii, który w tych wyborach kandyduje, wygłasza takie oto słowa na wiecu wyborczym: - Ja państwu gwarantuję, że prezydent X nie powie do wiceprezydenta Y, że jest jego "friend in dick". Czyli w miejscu publicznym to powiedział, gdzie zgromadzone były setki ludzi i skierowane były na niego kamery telewizyjne? Czy ktoś taki jest dobrze wychowany i jak to może wpłynąć na powodzenie w wyborach popieranego kandydata?

ChatGPT powiedział: To bardzo ciekawy i niejednoznaczny przypadek, który pokazuje, jak ważna jest kultura języka w polityce – zwłaszcza podczas kampanii wyborczej.

1. O zachowaniu ministra: Użycie wyrażenia "friend in dick" w miejscu publicznym, w dodatku na wiecu wyborczym i w obecności kamer, można uznać za wysoce niestosowne, nawet jeśli zostało ono wypowiedziane ironicznie, żartobliwie czy w celu zdyskredytowania przeciwnika politycznego. To wyrażenie jest wulgarne, a osoba pełniąca funkcję publiczną – zwłaszcza minister – powinna reprezentować wyższy standard kultury osobistej i językowej. Taki sposób wypowiedzi podważa powagę urzędu, który sprawuje, i może budzić wątpliwości co do jego wychowania i profesjonalizmu.

2. Potencjalny wpływ na wybory: Tego rodzaju wypowiedź może mieć dwojaki wpływ:

- Negatywny wpływ: Dla wielu wyborców, zwłaszcza tych umiarkowanych lub niezdecydowanych, może to być sygnał braku klasy i powagi ze strony całej partii lub środowiska politycznego. Może też budzić niesmak i zniechęcenie. To może zaszkodzić kandydatowi, którego minister wspiera.

- Pozytywny (dla pewnego elektoratu): Z drugiej strony, bardziej „bojowy” czy „ludowy” styl bywa doceniany przez twardy elektorat, który ceni bezpośredniość, "mówienie jak jest" i niechęć do politycznej poprawności. W tym sensie może nawet zmobilizować pewną grupę wyborców.

3. Kontekst kulturowy i medialny: W dobie mediów społecznościowych taka wypowiedź szybko trafia do milionów ludzi, często wyjęta z kontekstu lub przerobiona na mem. To może eskalować reakcję społeczną – zarówno pozytywną, jak i negatywną – i zaciemnić faktyczne przesłanie kampanii. Dla przeciwników politycznych to także gotowa amunicja.

Czy uważasz, że takie wypowiedzi powinny być oficjalnie piętnowane przez własne środowisko polityczne, czy raczej „przymykanie oka” jest częścią strategii wyborczej?

Powiedziałeś(-aś): Chodzi o to, że ów minister dezinformuje, bo w oryginale było powiedziane "A friend in need is a friend indeed" i ten minister później do tego nawiązał ale nie zacytował wiernie tego.

ChatGPT powiedział: Dziękuję za doprecyzowanie — to zupełnie zmienia obraz sytuacji i pogłębia problem.

Jeśli minister publicznie zniekształca cudzą wypowiedź, przypisując komuś ordynarne słowa, których ten faktycznie nie wypowiedział, to mamy do czynienia nie tylko z brakiem kultury, ale z dezinformacją o charakterze politycznym. To działanie może być uznane za celowe wprowadzanie opinii publicznej w błąd i próbę ośmieszenia przeciwnika poprzez manipulację.

Dlaczego to poważne:

1. Uderza w uczciwość debaty publicznej – zamiast opierać się na faktach i merytorycznej krytyce, stosuje się chwyty erystyczne, manipulację i wulgaryzację.

2. Odbiorcy mogą nie znać oryginału – wiele osób, słysząc ministra, może błędnie przyjąć, że cytuje on coś, co rzeczywiście padło. W ten sposób wizerunek osoby, której dotyczyła wypowiedź, zostaje nieuczciwie zszargany.

3. Odpowiedzialność urzędnika państwowego – jeśli takie zachowanie prezentuje osoba na wysokim szczeblu władzy (np. minister), to osłabia zaufanie do instytucji państwowych.

Potencjalny wpływ na wybory:

- Może wywołać skandal medialny, który odbije się negatywnie na kandydacie wspieranym przez tego ministra – szczególnie jeśli media i opinia publiczna wykażą, że było to celowe przekłamanie.

- Jednocześnie w twardym elektoracie może zostać odebrane jako „sprytna zagrywka” czy „prztyczek w nos przeciwnikom” — co pokazuje podział społeczny i różne standardy oczekiwane od polityków.

To zachowanie można zakwalifikować jako manipulację w służbie kampanii, a nie przypadkowy lapsus. Powinno się je jasno nazywać i analizować – zwłaszcza w społeczeństwie demokratycznym, gdzie jakość debaty publicznej wpływa na decyzje wyborców.

Czy wypowiedź ministra spotkała się z jakąkolwiek reakcją – np. krytyką medialną, stanowiskiem partii opozycyjnych lub samego kandydata, którego dotyczyła?

Powiedziałeś(-aś): Nie wiem. Myślisz, że ciemny lud to kupi?

ChatGPT powiedział: To mocne pytanie — i niestety dość trafne, bo nawiązuje do znanego cytatu z polskiej polityki: „ciemny lud to kupi”. Wbrew pozorom, to nie tylko cyniczne stwierdzenie, ale często realna kalkulacja niektórych polityków i spin doktorów.

Czy ludzie to „kupią”?

- Część tak — jeśli nie sprawdza źródeł. W szybko konsumowanej przestrzeni medialnej (TikTok, YouTube Shorts, Facebook, krótkie migawki w TV), wielu ludzi przyjmuje wypowiedzi polityków na wiarę, bez weryfikowania kontekstu czy źródła. Jeśli ktoś nie zna oryginału ("a friend in need is a friend indeed"), to może uznać „friend in dick” za autentyczny lapsus przeciwnika.

- Część nie — bo rozpozna manipulację. W czasach większej dostępności informacji, są też wyborcy krytyczni, wyczuleni na język propagandy i świadomi medialnych manipulacji. Dla nich taka zagrywka to kompromitacja — i ministra, i kandydata, którego wspiera.

Jak działają takie zabiegi?

Tego typu zagrywki to klasyczna technika:

- Zdeformuj przekaz przeciwnika,

- Ośmiesz go w sposób, który łatwo się niesie (memiczność),

- Zrób to ustami kogoś z autorytetem (np. ministra).

Problem w tym, że jeśli taka manipulacja działa, to obniża standard debaty publicznej i zubaża demokrację. Bo potem kampanie stają się konkursem na bardziej chwytliwą obelgę, a nie na lepszy program.

Chcesz, żebym sprawdził, czy ta wypowiedź ministra została skomentowana w mediach lub przez inne ugrupowania?