Kto odpowiada za wprowadzenie kolejnej trucizny dla dzieci? za to 1800% droższej od wody utlenionej...
Octenisept to trucizna!!
Jak zapewne Wam wiadomo Octenisept składa się z dichlorowodorku octenidyny, alkoholu fenoksyetylowego oraz substancji pomocniczych octanu dimetyloamoniowego, kwasu amidopropylokokosowego, glukonianu sodu, wodorotlenku sodu, glicerolu i jeszcze paru innych trucizn.
Reasumując...
1. Octenisept w zastosowaniu np. na rany jest całkowicie bezradny np. na tężca i nie zabija jego przetrwalników.
2. Octenidyna ogranicza powstawanie tzw. ziarniny i tym samy znacznie wydłuża i utrudnia gojenie się ran.
3. Fenoksyetanol no tu już jest ostra jazda! Związek rakotwórczy i powodujący ciężkie uszkodzenia płodów oraz ich wady rozwojowe. Jeśli przedostanie się do płuc, wywołuje uszkodzenie nabłonków, ataki duszności, nieżyty i kichanie albo kaszel. Wchłania się w skórę i przy kilkakrotnym stosowaniu działa tam mutagennie, gametotoksycznie (uszkadza komórki płciowe), uszkadza układ nerwowy, uszkadza wzrok oraz uszkadza płód na każdym etapie jego rozwoju. Przenika również do mleka matki działając neurotoksycznie na noworodka. Hamuje układ immunologiczny organizmu. Często stosowany na skórę może spowodować upośledzenie odporności miejscowej na zakażenia. W razie zażycia wywołuje uszkodzenie i martwicę nerek, uszkodzenie serca, wątroby i układu nerwowego.
Tyle w skrócie. Wszystko to jest ogólnie dostępne i dość dokładnie opisane. Jednym słowem - życzę wszystkim chętnym powodzenia w używaniu Octeniseptu - zamiast np. jodyny czy płynu Lugola!
Jakiej trucizny ? Opanuj się człowieku. Sama używam Octaniseptu na co dzień bo to bardzo dobry środek dezynfekujący.
A sprawdzalas skład tego dobrego środka?
Uczyłeś się chemii gościu 11:07 ? Octanisept jest bardzo dobrym środkiem odkażającym, na co dzień używa się go też w służbie zdrowia. Rany goją się bardzo dobrze po nim.
Stare, sprawdzone i proste środki są najlepsze. Nie zdziwiłabym się, gdyby ze sprzedaży niedługo zniknęła soda i woda utleniona. Pewnie wiesz, co mam na myśli, antyNwo.
Monotlenek diwodoru (Dihydrogenium-monooxide, DHMO) – najgroźniejsza z substancji chemicznych, która wciąż, mimo wielu zastrzeżeń, jest używana na szeroką skalę. Znajduje się w każdym zbiorniku wodnym i w obiegu wodociągowym. Jego tajną sieć dystrybucji posiada większość rozwiniętych krajów świata, a duża część biednych krajów skrycie go pragnie.
Szkodliwe działanie
Powoduje korozję metalu.
Jest powodem zwarć w obwodach elektrycznych.
Wdychanie gazowego DHMO kończy się śmiercią lub poparzeniami dróg oddechowych.
Dostanie się go do płuc kończy się śmiercią.
Dłuższy kontakt z stałym DHMO powoduje obumieranie tkanek.
Jest składnikiem wszystkich pestycydów.
Stanowi główny składnik kwaśnych deszczy oraz jadu płazów i gadów.
Jest główną przyczyną zarówno uszkodzeń roślin przez mróz (tzw. wymarzania), jak również uszkadzania budynków.
Niemal wszystkie burze z piorunami powstają na skutek działania DHMO; dotyczy to również huraganów, trąb powietrznych, itp.
Powoduje erozję gleby, zwłaszcza na brzegach rzek i mórz.
Zazwyczaj to DHMO jest bezpośrednim czynnikiem powodującym zatonięcia statków.
Jest jednym z najbardziej szkodliwych dla silnika składników paliw płynnych - szczególnie w Polsce.
Jest wykorzystywany do tortur.
Był bezpośrednią przyczyną zawalenia się hali MTK (Międzynarodowych Targów Katowickich).
Znajduje się w guzach nowotworowych.
Polscy politycy prawdopodobne zawsze wygłaszają przemówienia pod wpływem DHMO.
Hitler w 1915 roku zatruł się DHMO i oszalał.
Zaraża ptasią (i świńską!) grypą.
Bomba nuklearna Iranu ma w składzie DHMO.
Poddany działaniu prądu elektrycznego wytwarza silnie wybuchowy gaz.
Przekształca wiele pozornie niegroźnych substancji, takich jak sól kuchenna, w mieszaniny żrących kwasów i zasad.
Kto przyjmował DHMO, ten umrze!
Pozytywne działanie
Odpowiednia ilość tej substancji pozwala się pozbyć każdego szkodnika. Działa skutecznie zwłaszcza na zwierzęta lądowe i ptaki.
Już jedna jego łyżka pozwala na szybkie i tanie uśmiercenie nawet dorosłego i zdrowego mężczyzny, co czyni ją doskonałym środkiem do dokonywania eutanazji.
Jest bardzo silnym rozpuszczalnikiem, przez co jest użyteczny w wielu procesach przemysłowych.
Co tam octanisept. To jest dopiero trucizna!
aż dziwne że Ci "oni" co antynwo fajnie ich o obawia jeszcze tego nie stosują.a może stosuje a antynwo o tym nie wie.ale zaraz przecież taki z niego detektyw niemożliwe żeby nie wiedział czekam na odpowiedź zainteresowanego.
fenoksyetanol proszę bardzo
Rynek produktów kosmetycznych do higieny i pielęgnacji dynamicznie się rozwija. Producenci w obliczu silnej konkurencji, muszą sprostać wymagającym konsumentom. Ponadto w ostatnim czasie obserwuje się „modę” na produkty bezpieczne i naturalne, przy jednoczesnym spadku zaufania do konserwantów i środków chemicznych. Producenci poszukują substancji, która będzie naturalna a jednocześnie będzie chronić produkty przed rozwojem drobnoustrojów i przed degradacją jej kluczowych składników aktywnych. Naukowcy oceniają coraz to nowe substancje konserwujące, pod względem ich skuteczności oraz bezpieczeństwa. Jedną z takich substancji jest fenoksyetanol.
Ponieważ wszystkie mikroorganizmy dla wzrostu wymagają środowiska wodnego , to właśnie produkty do codziennej higieny i pielęgnacji są najbardziej narażone na „psucie”. Konserwanty odgrywają ważną rolę w ochronie przed rozwojem mikroorganizmów , na przykład bakterii czy grzybów, które mogą być wprowadzone w kosmetyki i inne produkty do higieny osobistej, podczas normalnego użytkowania. Wzrost drobnoustrojów w takich produktach , może niekorzystnie wpływać na zdrowie konsumentów, jak również na funkcjonalność i skuteczność danego produktu.
2-fenoksyetanol jest bardzo dobrze znaną substancją działającą szczególnie przeciwko bakteriom gram-ujemnym, jak gatunki Pseudomonas. Stosowany jako konserwant zarówno w kosmetykach do higieny i pielęgnacji spłukiwanych jak i tych pozostawianych na skórze na dłużej. Fenoksyetanol od 1950 roku z powodzeniem stosowany jest w kosmetykach, jako środek konserwujący. W ostatnich latach stosowanie fenoksyetanolu wzrosło ze względu na jego niski potencjał uczuleniowy i jego globalną akceptację.
Chociaż fenoksyetanol stosowany w produktach do pielęgnacji ciała jest zazwyczaj wytwarzany sztucznie, to występuje on również naturalnie w zielonej herbacie. Forma występująca w naturze jest stosowana w kosmetykach naturalnych - biokosmetykach. Oprócz swojej funkcji jako środek konserwujący, fenoksyetanol stosuje się również jako rozpuszczalnik składników kosmetycznych w niskich temperaturach, oraz jako substancję zapachową.
Jest to organiczny związek chemiczny z grupy eterów, pochodna fenylowa glikolu etylenowego, produktem reakcji tlenku etylenu z fenolem . Jest bezbarwną, silnie higroskopijną cieczą o dużej lepkości. Słabo miesza się z wodą. Ma łagodny różany zapach. Dodawany do kosmetyków ma dużą czystość, nie zawiera wolnego fenolu, nie nadaje barwy ani zapachu preparatom kosmetycznym.
Fenoksyetanol jest kompatybilny z większością surowców kosmetycznych stosowanych w preparatach po pielęgnacji . Jego stabilność termiczna (do 85° C ) to duża zaleta ze względu na łatwość produkcji i możliwość zastosowania w różnorodnych kosmetykach. Wykazuje skuteczność w szerokim spektrum pH, bo od 3 do 10.
Zgodnie z rozporządzeniem z marzca 2011 roku, rekomenduje się ograniczenie stosowania fenoksyetanolu do max. 0,4% w produktach dla dzieci i zakaz stosowania w produktach do okolic podpieluszkowych.
A po co go dają w szkołach dzieciom?
Wodę tez dają, a przecież w wodzie można się utopić :)
Taka niemota jak ty to w łyżce wody się utopi:)
a to antynwo dla Ciebie że preparaty tak gorąco przez Ciebie polecane też mają skutki uboczne i to wcale nie małe. no ale cóż mieć do Ciebie pretensje poziom twojej wiedzy jest taki że nie zdajesz sobie z tego sprawy a wszelką wiesz czerpiesz tylko i wyłącznie z portali spiskowych
Płyn Lugola to wodny roztwór jodu i jodku potasu, w którym jod stanowi 1 proc. objętości, jodek potasu 2 proc., a pozostałe 97 proc. woda destylowana. Płyn Lugola opracował francuski lekarz Jean Lugol w 1829 roku, jednak w Polsce preparat szerzej znany stał się dopiero w 1986 roku, za sprawą katastrofy elektrowni atomowej w Czarnobylu. Wówczas płyn Lugola podawało się (zwłaszcza dzieciom), aby uchronić przed niebezpieczeństwem, jakie niesie za sobą radioaktywna chmura. Rzeczywiście, niektórzy odczuli pozytywne działanie preparatu, jednak są osoby, które wiążą spożycie płynu Lugola z rozwojem licznych chorób, m.in. z rakiem tarczycy.
Płyn Lugola - zastosowanie
Płyn Lugola działa bakteriobójczo, dlatego może być stosowany zewnętrznie w celu odkażania skóry, otarć naskórka, drobnych zadrapań oraz brzegów ran.
Z kolei roztwory płynu Lugola o niskim stężeniu mogą być stosowane do płukania gardła.
Natomiast spożywczy płyn Lugola może być stosowany w leczeniu chorób tarczycy - w celu zahamowania lub zwiększenia wydzielania hormonów tarczycy. Na przykład u pacjentów z autoimmunologicznym zapaleniem tarczycy i u niektórych z dyshormonogenezą (wrodzone zaburzenia biosyntezy hormonów tarczycy) nieorganiczny jod powoduje zahamowanie syntezy i uwalniania hormonów tarczycy (efekt Wolffa-Chaikoffa).
Preparat podaje się również 7-10 dni przed strumektomią, która jest radykalną metodą leczenia nadczynności tarczycy (polega na wycięciu całej tarczycy lub tylko jej fragmentu).
Płyn Lugola przepisuje się także pacjentom przed badaniem scyntygraficznym. Wówczas taki płyn przyjmuje się w postaci rozcieńczonej - zwykle zaleca się rozpuścić w 1 szklance wody (200 ml) 5 kropli płynu.
Ponadto wodny roztwór jodu i jodku potasu jest wykorzystywany w badaniach na obecność skrobi. Dodany do płynów zawierających ten związek zmienia ich barwę na fioletowoczarną, a przy niewielkich stężeniach na niebieskofioletową.
Płynu Lugola nie należy podawać (w jakiejkolwiek formie) osobom z nadwrażliwością na jod, chorym na gruźlicę płuc lub nadczynność tarczycy, a także kobietom w ciąży i karmiącym piersią.
Płyn Lugola a promieniowanie po awarii elektrowni atomowej
Płyn Lugola po katastrofie elektrowni atomowej w Czarnobylu miał zapobiegać wychwytywaniu przez tarczycę radioaktywnego izotopu jodu z opadów promieniotwórczych. Duża dawka jodu, która zostaje dostarczona wraz z płynem, powoduje bowiem, że tarczyca nie jest w stanie wchłaniać już pierwiastka radioaktywnego. Jest to bardzo ważne, bo jeśli tarczyca wchłonie duże ilości tego izotopu, może dojść do rozwoju raka tarczycy.
Warto wiedzieć, że naukowcy, którzy w 1986 roku zalecali stosowanie płynu Lugola, po latach przyznają, że dziś nie podjęliby tej samej decyzji, ponieważ obecnie wiadomo, że nie było takiej potrzeby - skala skażenia był po prostu za niska. Tego zdania jest m.in. prof. Zbigniew Jaworowski, profesor nauk medycznych, w 1986 r. członek Polskiej Komisji Rządowej ds. Skutków Katastrofy w Czarnobylu.
Płyn Lugola dostępny w aptekach bez recepty nie jest przeznaczony do spożycia! Jest to mieszanina nieoczyszczona, którą można stosować wyłącznie zewnętrznie! Zażycie tego typu preparatu może doprowadzić do zaburzeń żołądkowo-jelitowych lub różnego rodzaju alergii.
Zażywanie spożywczego płynu Lugola (przeznaczonego do wypicia) może zalecić tylko lekarz, a za jego przygotowanie jest odpowiedzialny wyłącznie farmaceuta. Specjaliści zaznaczają, że rodzice nie powinni kupować jodyny i samodzielnie sporządzać płynu Lugola, aby potem podawać go dzieciom. Samodzielne eksperymenty mogą się skończyć tragicznie.
Płyn Lugola - skutki uboczne
Picie płynu Lugola "na wszelki wypadek" może zaszkodzić zdrowiu, gdyż jod nie jest obojętny dla organizmu. Nie wolno przekroczyć dopuszczalnej dawki, ponieważ może to grozić uaktywnieniem tarczycy i doprowadzić do jej nadczynności. To właśnie główne działanie niepożądane, które może się pojawić po wypiciu płynu Lugola. Należy przy tym zaznaczyć, że nadczynność tarczycy w niektórych przypadkach może stanowić zagrożenie dla życia (dotyczy to m.in. osób z zaburzeniami układu krążenia).
Stosowanie preparatów z jodem w niektórych przypadkach może wywołać także trądzik jodowy oporny na leczenie, alergię miejscową lub uogólnioną. Z kolei spożywanie dużych dawek jodu u chorych na wole endemiczne może prowadzić do rozwoju tyreotoksykozy (nadmiaru hormonów tarczycy w organizmie).
Warto wiedzieć, że miejscowe stosowanie płynu Lugola u osób nadwrażliwych na jod może spowodować podrażnienie błony śluzowej jamy nosowo-gardłowej, zapalenie skóry z pojawieniem się pęcherzyków, świądem, wrzodziejącymi nadżerkami. Czasami mogą wystąpić objawy ogólne z gorączką, wysypką, obrzmieniem węzłów chłonnych, a nawet wstrząsem groźnym dla życia.
przeczytaj że zrozumieniem to co wkleiłem.
No i widzisz, nie dociera niestety... "jod leczy" i koniec, to jedyny argument. Dyskusja z tym nawiedzonym gościem nie ma sensu.
