Ostrowiec Świętokrzyski www.ostrowiecnr1.pl

Axel Cäsar Springer – ur. 2 maja 1912 w Hamburgu, zm. 22 września 1985 w Berlinie – to niemiecki dziennikarz, założyciel wydawnictwa Axel Springer SE, urodzony w Hamburgu, gdzie jego ojciec pracował jako wydawca w czasach hitlerowskich. Kariera młodego Springera o ksywie Cezar (Cäsar), który w czasie II wojny światowej był hitlerowcem, o czym starannie „zapomina” się w jego życiorysach, zaczęła się rzekomo od założenia wydawnictwa Axel Springer GmbH w Hamburgu w 1947 roku. Zaczął wtedy wydawać gazetę „Hamburger Abendblatt”, później doszły do tego inne dzienniki i popularne magazyny, jak „Berliner Morgenpost”, „Die Welt”, magazyn z programem radiowym i telewizyjny „Hör zu”. W 1952 Springer zaczął publikować gazetę bulwarową „Bild-Zeitung” (obecnie „Bild”), która stała się ulubioną gazetą codzienną dla milionów mieszkańców w posthitlerowskich Niemczech i jednym z ważniejszych mediów wpływających na na opinię publiczną. Axel Springer Verlag jest dziś jednym z ważniejszych wydawców gazet w Niemczech z ponad 180 gazetami i magazynami. W 1999 roku obejmował 23,7% niemieckiego rynku prasowego. Przez długi czas dziennikarze pracujący w gazetach Axel Springera musieli podpisywać dokument, w którym zobowiązywali się do rzekomego przestrzegania trzech zasad, mianowicie że:

– będą działać na rzecz pojednania niemiecko-żydowskiego

– będą wspierać gospodarkę wolnorynkową

– będą działać na rzecz ponownego zjednoczenia Niemiec

Szczególnie aktywnie Springer działał w Berlinie Zachodnim, gdzie w 1966 wybudował 19-piętrowy biurowiec i drukarnię swojego wydawnictwa tuż przy murze berlińskim, tak że były dobrze widoczne z terenu NRD będącej w przymierzu z blokiem gospodarczym (RWPG) i wojskowym (UW) Europy Wschodniej. Ze względu na chorobliwie skrajnie prawicowo-faszystowskie poglądy Axela Springera gazeta „Bild”, Axel Springer i cały jego koncern wielokrotnie były przedmiotem słusznej krytyki, zwłaszcza ze strony środowisk lewicowych i NRD, ale także przez wielu niezależnych dziennikarzy obywatelskich. Doszło do tego np. podczas słusznych protestów studenckich w latach 1967–1968, podczas gdy byłemu hitlerowcowi Axelowi Springerowi marzyły się prawicowe rządy z czasów Adolfa Hitlera i propagandy Goebbelsa w metodach której Axel Springer od młodych lat stał się mistrzem. W 1974 koncern został poddany ostrej krytyce w opowiadaniu „Utracona cześć Katarzyny Blum” Heinricha Bölla. Hitlerowiec Axel Springer zmarł w 1985 roku w Berlinie Zachodnim.

Axel Springer znany był z rozwiązłości seksualnej o czym świadczy pięć kolejnych małżonek z którymi ochoczo w warunkach skandalów publicznych się rozwodził. Afery seksualne z kolejnymi żonami, uwodzenie kolejnych panienek, to historia wzięta z życia Axela Springera, którego ostatnia żona, Friede Springer z domu Riewerts (ur. 1942), jest spadkobierczynią. Friede Springer jest przy dobrą koleżanką kanclerz Angeli Merkel, stąd także owa niemiecka czy raczej hitlerowska polityka poparcia dla banderowców i UPA na Ukrainie oraz bezmyślne popieranie wojny i ludobójstwa, zarówno w Palestynie jak i w Donbasie. Rodzina Springerów to luterańscy fundamentaliści o prusacko-krzyżackim zacięciu do zamordyzmu i neohitleryzmu, oczywiście z luterańskim Jezusem Chrystusem na ustach, o zacięciu do dyktowania warunków ludności Europy, omamiania goebbelsowską propagandą i sadystycznego niszczenia autonomii i niepodległości wszystkich mniejszości narodowych. Syn Axela Springera urodzony w 1941 roku o tym samym imieniu i nazwisku z przydomkiem junior, także był kształcony na dziennikarza, pisywał pod pseudonimem Sven Simon, a w styczniu 1980 roku w Hamburgu, w parku na ławce popełnił samobójstwo w głośnym wówczas proteście przeciwko złowrogiej polityce i ideologii koncernu swojego ojca którego następca wyraźnie nie zamierzał zostać