W roku 2013 Dzień Budowlańca przypada na 25 września (środa)
Dzień obchodzony już za czasów PRL-u w celu wyrażenia uznania przodownikom pracy, którzy w trudzie i znoju budowali Polskę Ludową. Pomimo propagandowego wydźwięku święta nie sposób nie docenić tempa, z jakim Polska – symbolicznie reprezentowana przez stolicę – podniosła się z gruzów po drugiej wojnie światowej.
Dawniej Dzień Budowlańca kończył się oczywiście wcześniejszym fajrantem i świętowaniem (niekiedy do białego rana). W dzisiejszych czasach na zbiorową przerwę w inwestycjach nie można sobie pozwolić, tym bardziej że większość z nich i tak jest opóźniona. Przemiany następują również w powszechnym postrzeganiu pracowników budowlanych. Niegdyś stereotypowo kojarzono ich ze spożywaniem alkoholu w pracy, co jeszcze kilkadziesiąt lat temu nie wzbudzało w społeczeństwie większych kontrowersji. Tymczasem alkohol – zwłaszcza w pracy konstrukcyjnej na wysokości – to ogromne zagrożenie dla życia i zdrowia pracowników. Dziś w oczach pracodawców jest to niedopuszczalne. Dlatego współcześnie na wielu placach budów w Dzień Budowlańca na miejscu pojawia się… alkomat. Kierownicy wciąż nie do końca ufają swoim pracownikom i chcą uniknąć potencjalnych problemów. Oczywiście polscy budowlańcy świętują nie tylko na terenie kraju – ojczysty język można usłyszeć na placach budów w całej Europie, gdzie tysiące osób pracuje fizycznie, niekiedy utrzymując całe rodziny. Boom emigracyjny osiągnął swój szczyt w 2007 roku, kiedy liczba mieszkańców Polski przebywających czasowo za granicą wyniosła ponad 2 miliony. Z czasem część z nich zmuszona była do powrotu wskutek pogorszenia warunków zatrudnienia, jakiego doświadczyła cała europejska gospodarka w czasie kryzysu.
