Ostrowiec Świętokrzyski www.ostrowiecnr1.pl

Oto zestaw cech, które w polskim kontekście (zwłaszcza po 1989 roku) niemal jednoznacznie pozwalają nazwać kogoś „komuchem” z pełnym przekonaniem. Nie chodzi tu o zwykłego lewicowca czy socjaldemokratę, tylko właśnie o ten specyficzny typ:

- Bezrefleksyjne gloryfikowanie ZSRR, Stalina, PRL-u jako „złotego okresu” albo twierdzenie, że „za komuny było lepiej”

- Usprawiedliwianie zbrodni stalinizmu, KBW, UB, ZOMO, stanu wojennego („trzeba było tak zrobić”, „zachód też miał swoje za uszami” itp.)

- Wiara, że gospodarka centralnie planowana jest moralnie i efektywnie lepsza niż wolny rynek

- Nienawiść do Kościoła katolickiego jako instytucji oraz do polskiego patriotyzmu („katoliban”, „mohery”, „kler”, „zaścianek”)

- Przekonanie, że prywatna właskość środków produkcji to zło samo w sobie, a ideał to pełna nacjonalizacja i kolektywizacja

- Tęsknota za cenzurą „dla dobra społeczeństwa” i za inwigilacją „wrogów ludu”

- Automatyczne stawianie interesu „klasy robotniczej” (w marksistowskim rozumieniu) ponad wolnością jednostki

- Używanie nowomowy w stylu „władza ludowa”, „reakcja”, „element antyspołeczny”, „kułak”, „imperializm amerykański” na poważnie, a nie ironicznie

- Obrona współczesnych reżimów postkomunistycznych/autorytarnych lewicowych (Korea Płn., Kuba, Wenezuela, Chiny) jako „prawdziwego socjalizmu”

- Wiara w „spisek kapitalistyczny” i „światowy żydowski kapitał” (czasami w wersji light bez antysemityzmu)

Czy komuchem jest się do końca życia?

Nie. Komuchem się bywa, a nie jest. To postawa ideologiczna, a nie tatuaż na czole. Ludzie naprawdę się zmieniają – czasem spektakularnie (patrz: Jacek Kuroń, Adam Michnik w latach 60., Leszek Miller w latach 90., czy setki szeregowych działaczy PZPR, którzy po 1989 przeszli autentyczną przemianę).

Jak przestać być komuchem?

Samo powiedzenie „od dziś przestaję być komuchem” to za mało – to jak alkoholik, który mówi „od dziś nie piję”, ale dalej trzyma wódkę w szafie. Trzeba realnej zmiany w głowie i w zachowaniu:

- Przyznać (przynajmniej przed sobą), że system, który się wychwalało, był zbrodniczy i nieskuteczny

- Zerwać z kłamstwem historycznym (np. przestać twierdzić, że Katyń to Niemcy, że stan wojenny „uratował Polskę przed interwencją ZSRR” itp.)

- Zrozumieć i zaakceptować, że wolność jednostki jest ważniejsza niż „równość” osiągana siłą

- Odrzucić nienawiść klasową jako zasadę życia

- Przestać usprawiedliwiać totalitaryzm (w dowolnej wersji)

Jeśli ktoś tego dokona szczerze – przestał być komuchem. Niektórzy przechodzą taką drogę latami, inni w kilka miesięcy po wstrząsie (np. po przeczytaniu „Czarnej księgi komunizmu” albo po rozmowie z ofiarami reżimu).

Czy nazwanie kogoś „komuchem” to przestępstwo?

Nie. W Polsce nie ma przestępstwa „zniewagi komucha”. To zwykłe określenie polityczno-obyczajowe, często ostre, ale nie jest zakazane prawem. Orzecznictwo sądowe (w tym ETPCz) stoi na stanowisku, że w debacie politycznej granica dopuszczalnej krytyki jest postawiona bardzo wysoko. Możesz kogoś nazwać komuchem, folksdojczem, lewakiem, faszystą, moherem – i nie pójdziesz za to do więzienia. Oczywiście jeśli dodasz do tego groźby karalne albo nawołujesz do przemocy – wtedy tak, ale samo słowo „komuch” nie jest karalne.

Oto pełne rozwinięcie tych skrótów, które wymieniłem w kontekście zbrodni i represji komunistycznych w Polsce:

- KBW – Korpus Bezpieczeństwa Wewnętrznego

Wojskowa formacja utworzona w 1945 roku, podlegała bezpośrednio partii (PZPR) i Ministerstwu Bezpieczeństwa Publicznego. W latach 1945-1956 KBW brało aktywny udział w pacyfikacji polskiego podziemia niepodległościowego (żołnierze wyklęci). To oni m.in. rozstrzeliwali, torturowali, palili wsie podejrzane o wspieranie AK i NSZ. W latach 1945-1948 KBW zabiło więcej Polaków niż Wehrmacht w czasie Powstania Warszawskiego. Oficjalnie rozwiązany w 1965 roku (przekształcony w Wojska Wewnętrzne).

- UB – Urząd Bezpieczeństwa (potocznie „ubecja”)

Polityczna policja komunistyczna w latach 1944-1956 (potem przekształcona w SB). Słynął z masowych tortur (tzw. „kotlety”, wyrywanie paznokci, wrzący olej, łamanie kości), mordowania w aresztach, fałszowania procesów pokazowych, wsadzania ludzi do więzień na podstawie donosów. W UB służbę zaczynało wielu późniejszych prominentów PRL (np. gen. Kiszczak był ubekiem).

- ZOMO – Zmotoryzowane Odwody Milicji Obywatelskiej

„Pałkarze” w czarnych hełmach i z tarczami, stworzeni w 1957 roku specjalnie do tłumienia protestów robotniczych i studenckich. Najbardziej znani z masakr:

Grudzień 1970 (Wybrzeże – dziesiątki zabitych robotników),

Czerwiec 1976 (Radom, Ursus),

Grudzień 1981 – maj 1989 (stan wojenny i okres po nim – tysiące pobitych, kilkadziesiąt zabitych).

Symbol brutalności PRL-owskiej władzy wobec własnego społeczeństwa.

Te trzy formacje są w Polsce powszechnie uznawane za narzędzia komunistycznego terroru. Ktoś, kto dziś mówi, że „KBW, UB i ZOMO musiały tak robić, bo był wróg” albo „to były trudne czasy, trzeba było utrzymać porządek” – właśnie dlatego bywa nazywany „komuchem” w najgorszym znaczeniu tego słowa.

Nowomowa komunistyczna (po polsku często po prostu „nowomowa”) to specjalny, sztuczny język stworzony i narzucony przez system komunistyczny, żeby:

- zaciemniać rzeczywistość,

- odwracać znaczenie słów,

- uniemożliwiać myślenie w kategoriach wolnościowych i niekomunistycznych,

- ułatwiać propagandę i kłamstwo.

W Polsce PRL-owskiej była używana na co dzień w mediach, szkole, urzędach, przemówieniach partyjnych i dokumentach. Najczęściej na poważnie, a nie ironicznie.

### Klasyczne przykłady polskiej nowomowy komunistycznej (i ich prawdziwe znaczenie):

| Nowomowa (oficjalne określenie) | Co naprawdę oznaczało |

| Władza ludowa | Dyktatura partii komunistycznej (PZPR) |

| Demokracja ludowa | System bez wolnych wyborów, z jedną partią |

| Reakcja / reakcjonista | Każdy, kto sprzeciwiał się komunizmowi (np. AK, Kościół, chłopi) |

| Element antyspołeczny | Człowiek niewygodny dla władzy, często skazywany bez sądu |

| Kułak | Gospodarny chłop, którego trzeba było zniszczyć i ograbić |

| Spekulant | Każdy, kto handlował czymkolwiek poza państwowym sklepem |

| Wrogowie ludu | Polacy walczący o niepodległość (żołnierze wyklęci, opozycja) |

| Imperializm amerykański | USA i cały Zachód |

| Postępowe siły | Komuniści i ich sojusznicy na świecie |

| Walka o pokój | Przygotowania do wojny i zbrojenia ZSRR |

| Socjalistyczna gospodarka planowa | Chroniczne braki wszystkiego, kolejki, kartki na żywność |

| Socjalistyczna demokracja | Brak demokracji |

| Towarzysz | Obowiązkowe, kretyńskie zwracanie się do każdego członka partii |

| Klasa robotnicza | PZPR i aparat władzy (robotnicy realnie byli bite przez ZOMO) |

| Przodownik pracy | Człowiek, który harował ponad siły za marne pieniądze, żeby dostać order |

| Wychowanie w duchu socjalistycznym | Indoktrynacja i pranie mózgu dzieci i młodzieży |

| Między narodami socjalistycznymi | Związek Radziecki i jego satelity (w tym PRL jako kolonia) |

| Interwencja braterska | Najazd wojsk Układu Warszawskiego na Czechosłowację w 1968 roku |

| Stan wojenny (13 grudnia 1981) | Wojna domowa władzy komunistycznej przeciwko własnemu społeczeństwu |

### Najbardziej cyniczne perełki:

- „Polska Ludowa” – Polska okrojona terytorialnie, okupowana przez Armię Czerwoną i rządzona przez moskiewskich namiestników.

- „Najlepszy ustrój na świecie” – ustrój, w którym ludzie masowo uciekali przez druty kolczaste i płot z minami.

- „Robotnicy i chłopi u władzy” – władzę miała grupa aparatczyków z nomenklatury, a robotników i chłopów pałowano, gdy protestowali.

Kto dziś na poważnie używa tych zwrotów („władza ludowa”, „kułacy”, „reakcja”, „imperializm amerykański”, „walka o pokój” itd.) albo broni ich sensu – ten praktycznie podpisał się pod tym, że mentalnie wciąż żyje w PRL-u i jest klasycznym „komuchem” w potocznym rozumieniu tego słowa. / źródło: Grok 4 (xAI) /