Ostrowiec Świętokrzyski www.ostrowiecnr1.pl

warto poczytać:

Prawa pacjenta

Alicja Hass / Przyjaciółka

Każdy ma prawo do ochrony zdrowia. Gwarantuje to konstytucja i Karta Praw Pacjenta. Ta ostatnia określa nasze prawa oraz obowiązki lekarza. Poznaj je, by wiedzieć, czego możesz żądać.

lekarz, kobieta

Jeśli jesteś ubezpieczona, przysługuje ci opieka lekarza pierwszego kontaktu. Nie ma rejonizacji, więc możesz wybrać lekarza, jakiego chcesz i gdzie chcesz – wypełniasz tzw. deklarację wyboru (otrzymasz ją w rejestracji albo znajdziesz w Internecie na stronie www.nfz.gov.pl). Jednocześnie wybierasz pielęgniarkę i położną. Przy zapisie musisz mieć dowód osobisty i dokument potwierdzający opłacanie składek.

Nie jesteś „przywiązana” do danego lekarza. Masz prawo go zmienić. Możesz to zrobić bezpłatnie dwa razy w roku. Za kolejną zmianę zapłacisz 80 zł (chyba że jest spowodowana np. twoją przeprowadzką).

Idąc na wizytę, weź ze sobą dokument, który poświadcza twoje ubezpieczenie. Może to być legitymacja ubezpieczeniowa (aktualna – pieczątka wystarcza na miesiąc), odcinek renty, legitymacja studencka. Jeśli go nie masz, lekarz i tak cię przyjmie. Musisz mu jednak dostarczyć dowód ubezpieczenia w ciągu 7 dni (30 – gdy byłaś w szpitalu). Inaczej zapłacisz za leczenie.

To dostaniesz bezpłatnie

U lekarza rodzinnego masz prawo do:

badania i porady lekarskiej,

badań diagnostycznych, zleconych przez lekarza (jeśli nie można zrobić ich na miejscu, lekarz wskaże przychodnię, w której je wykonasz),

konsultacji u lekarza specjalisty,

skierowania do szpitala,

transportu sanitarnego w uzasadnionych przypadkach.

Lekarz rodzinny wypełnia też wnioski na leczenie uzdrowiskowe, na niektóry sprzęt ortopedyczny i wydaje orzeczenia o czasowej niezdolności do pracy.

Czas na specjalistę

I w tym wypadku wybór należy do ciebie. Skierowanie do niego wystawi twój lekarz rodzinny, jeżeli uzna, że jest to uzasadnione twoim stanem zdrowia. U lekarza specjalisty masz prawo do darmowych konsultacji i dodatkowych badań, np. u ginekologa – do darmowej cytologii i badania piersi raz w roku. Za większość zabiegów nie płacisz. Gdy jakiś jest płatny, lekarz musi cię o tym poinformować.

Uwaga! Nie potrzebujesz skierowania do: ginekologa (położnika), dentysty, dermatologa, wenerologa, onkologa, okulisty i psychiatry.

Gdy trzeba do szpitala

Może cię do niego skierować każdy lekarz, nawet niemający podpisanej umowy z NFI. To ty jednak wybierasz placówkę, w której chcesz się leczyć. Na skierowaniu nie ma terminu ważności (jest ważne do momentu realizacji). Podczas pobytu w szpitalu nie ponosisz kosztów operacji, badań i lekarstw. Ale uwaga! Szpital może zażądać od ciebie zapłaty za tzw. usługi ponadstandardowe, których NFI nie refunduje, np. za zabiegi chirurgii plastycznej (chyba że korygujesz np. wadę wrodzoną).

Warto wiedzieć. Nie musisz mieć skierowania do szpitala w tzw. nagłych wypadkach lub w sytuacji bezpośredniego zagrożenia życia.

Zęby częściowo za darmo

U dentysty, który ma podpisany kontrakt z NFZ, możesz leczyć zęby za darmo. Nie licz jednak na to, że będą ładnie wyglądały. Bez opłaty białą plombę będziesz miała tylko na przodzie, pozostałe ubytki wypełni srebrny amalgamat, co znaczy, że będą ciemne. Darmowe jest też usunięcie zęba (wykaz refundowanych zabiegów powinien znajdować się w gabinecie). Raz na pięć lat możesz bezpłatnie zrobić sobie akrylową protezę. Za inne zabiegi będziesz musiała zapłacić.

Uwaga! Jeśli jesteś w ciąży, poza podstawowymi świadczeniami masz prawo do dodatkowych bezpłatnych usług stomatologicznych, np. leczenia kanałowego.

Warto wiedzieć. Darmowe leczenie w rozszerzonym zakresie przysługuje także dzieciom. Na bezpłatny aparat ortodontyczny mogą liczyć dzieci do ukończenia 12 lat. Lakierowanie za darmo przysługuje raz na kwartał, ale tylko do czasu ukończenia 18 roku życia.

Taniej za leki i sprzęt

Będąc ubezpieczoną, masz prawo do częściowej lub całkowitej refundacji leków (ich listę znajdziesz na stronie internetowej NFZ). Gdy jesteś niepełnosprawna lub wychowujesz takie dziecko, możesz wystąpić do NFZ o sfinansowanie zakupu wyrobów medycznych potrzebnych do rehabilitacji (ich wykaz zawiera rozporządzenie ministra zdrowia z 2004 r., DzU nr 276 poz. 2739). Zlecenie na taki sprzęt musi wystawić lekarz określonej specjalności, np. na pieluchomajtki lekarz rodzinny, urolog, neurolog, chirurg, na aparat słuchowy – wyłącznie laryngolog. Zlecenie trzeba zarejestrować w punkcie potwierdzeń NFZ właściwym ze względu na miejsce zamieszkania osoby niepełnosprawnej, a następnie złożyć je w sklepie lub aptece.

W razie problemów poskarż się!

Jeżeli uważasz, że w przychodni lub w szpitalu naruszono twoje prawa i niewłaściwie się tobą opiekowano, możesz złożyć skargę.

na publiczny zakład służby zdrowia – do organu, który nim kieruje (np. na przychodnię do urzędu gminy, na szpital powiatowy – do starosty),

na lekarza – do ordynatora oddziału lub dyrektora przychodni.

O swoich zastrzeżeniach możesz też powiadomić Rzecznika Praw Pacjenta (znajdziesz go przy oddziałach NFZ).

Karta Praw Pacjenta daje prawo do:

Pomocy medycznej. Jeśli potrzebujesz natychmiastowej pomocy lekarskiej, nie można ci jej odmówić.

Informacji. Masz prawo zażądać informacji na temat twojego stanu zdrowia. Lekarz ma obowiązek informować cię w sposób zrozumiały o każdym zabiegu i podanym leku.

Tajemnicy. Lekarz nie może udostępniać nikomu informacji o twoim stanie zdrowia ani faktów z twojego życia prywatnego i zawodowego.

Intymności i godności. Badanie i zabiegi powinny być wykonane tylko w obecności niezbędnych osób i w warunkach zapewniających prywatność. Masz prawo nie wyrazić zgody np. na obecność studentów podczas badania.

Wyrażenia zgody na interwencję medyczną. Na leczenie czy zabieg musisz wyrazić zgodę. W każdej chwili możesz wycofać się

ze swojej decyzji.

Dostępu do dokumentacji medycznej. Lekarz nie ma prawa zataić przed tobą wyników badań. Cała dokumentacja musi zostać ci udostępniona, jeśli tego zażądasz. Możesz też zrobić jej kopię.

Prawa małych pacjentów

Dzieci i młodzież mają takie same prawa jak dorośli. Zgodę na leczenie i zabieg dziecka, które nie ukończyło 16 lat, musi wyrazić rodzic. Po ukończeniu tego wieku dziecko samo decyduje o leczeniu (muszą to jednak potwierdzić rodzice). Zgodnie z Europejską Kartą Dziecka w Szpitalu mali pacjenci powinni:

mieć prawo do tego, by cały czas przebywali z nimi rodzice lub stali opiekunowie,

przebywać. z dziećmi o podobnych potrzebach rozwojowych,

mieć możliwość zabawy, odpoczynku, nauki dostosowanej do wieku i stanu zdrowia,

być traktowani z taktem i zrozumieniem oraz poszanowaniem prawa do intymności.

Gdy nie ma ubezpieczenia

Osoby nieubezpieczone w NFZ też mają prawo do bezpłatnej opieki zdrowotnej. Mogą z niej korzystać w szczególności

kobiety w okresie ciąży, porodu i połogu,

dzieci i młodzież do 18 roku życia,

osoby w trudnej sytuacji materialnej (gdy dochód na członka rodziny nie przekracza 316 zł lub 477 zł w gospodarstwach jednoosobowych),

posiadacze Karty Polaka (w nagłych wypadkach).

Podstawą do bezpłatnego leczenia jest pisemna zgoda władz miasta lub gminy (wójta, burmistrza, prezydenta), na której terenie mieszkasz. Taka zgoda ważna jest 30 dni.

Alicja Hass / Przyjaciółka

Mam pytanie jestem zarejestrowana w pup a moj chlopak nie i tez niema ubezpieczenia czy moge ubezpieczyc go na siebie albo czy moze isc na moje ubezpieczenie do okulisty

Nie bo nie jesteś rodziną. Niech dopisze się do ubezpieczenia mamy lub taty. A jeśli jest bezrobotny to dlaczego nie zarejestrowany jest w UP?

Tylko kombi masakra