właśnie skończyłem oglądać wywiad z Aaronem Russo
http://www.youtube.com/watch?v=S3vLCwXnroQ&hl=pl&gl=PL
składa się z siedmiu części, daje bardzo dużo do myślenia
Teraz zabieram się za oglądanie jego filmu "freedom to fascism" z polskimi napisami ("Od wolności do faszyzmu") - polecam warto poświęcić troszkę czasu
Manipulacja-to nic złego,gdy ma służyć dla dobra człowieka.Nawet,maszyny,urządzenia służą do manipulacji i bez nich człowiek by nic nie wiedział.Są też w kosmosie przeróżne urządzenia do manipulacji. I jest to dobre, a kto to podważa nic nie wie o manipulacji i jest zupełnie ograniczonym człowiekiem. A tak naprawdę gdzie nie pójdziesz, do jakiego kolwiek urzędu i td-wszędzie tobą manipulują. Może nawet z tego powodu warto poznać manipulację, by się nie dać manipulować,by mieć większą wiedzę. I ja, naprzykład tak zrobiłam. Lepiej jest wiedzieć niż nie wiedzieć. Kumasz teraz, gościu?
Zgadzam się z Tobą w tym, że jesteśmy manipulowani na każdym kroku. Stwierdzenie, że manipulacja jest dobra jest dla mnie nie do przyjęcia. Może być dobra lub zła i zależy to nie tylko od intencji manipulatora, ale także od jego umiejętności - czasem pomimo najepszych chęci można kogoś skrzywdzic, albo sie ośmieszyć. Dlatego nigdy świadomie nie pozwoliłabym , by ktoś "majstrował" w moim umyśle.Masz rację pisząc, że warto trochę wiedzieć, żeby nie dać się złapać na proste sztuczki. Należy jednak pamiętać, że to sztuka dla ludzi otwartych, bardzo inteligentych, elastycznych i błyskotliwych. Gdybym ja, będąc tak ograniczona jak jestem, chciała zagłebiać się w jej tajniki, to istnieje niebezpieczeństwo, że po jakimś czasie uznałabym, ze jestem mądrzejsza, lepsza od innych, że rozumiem więcej. Może nawet doszłoby do tego, że zaczęłabym wytykać innym, że są ograniczeni. Jeżeli potem bym sie ocknęła , to mogłoby mi być z tego powodu wstyd. Okropnie wstyd.
No cóż,w takim razie powiem tak,po to jest dan nam, ludziom umysł, by nauczyć się wierzyć i wznosić się na wyższe poziomy świadomości. Uwierz, że jesteś mądra,lepsza,rozumiesz więcej i tak będzie, a czy jest w tym coś złego?Przecież o to chodzi i to jest prawo życia. A potem, może nie koniecznie wytykać innym, bo po co,jest takimi, jakimi chcą być(ale faktem będzie to że naprawdę są ograniczeni i nic tego nie zmieni).Owszem, serce i rozum mają być otwarci na miłość u takiego człowieka i rozumienie innych. Gdy Jezus chodził po ziemi i też mówił do tych ograniczonych, że są ślepcami.Po to się człowiek rozwija i zaczyna co raz więcej kochać siebie, by tak samo kochać innego człowieka.
Ależ nie mam nic przeciwko temu, żeby człowiek rozwijał się jak chce. Różne są metody osiągania innego stopnia świadomości: medytacja, programowanie(?), że nie wspomnę o innych, popularnych wśród młodzieży środkach. Dobrze, jeżeli dorosły człowiek samodzielnie i świadomie wybiera swoją drogę, a nie, gdy do swoich metod próbuje nakłaniać innych. Dla mnie niebezpieczeństwo jest takie,że gdy już wzniosę się na ten odpowiednio wysoki stopień, to mogę zacząć mówić: "oni są ślepi", podczas gdy prawdą jest: "jesteśmy ślepi". Będę wtedy tak samo ograniczona jak teraz. Różnica jest tylko taka, że wtedy nie będą świadoma swoich ograniczeń, a ja tego nie chcę. Rozumiesz mnie, prawda? Jezus był tyko jeden. A jeżeli mówił: "Macie oczy, a nie widzicie..." to myślisz,że mówił to ślepcom, którzy wiedzą, że są ślepi? To nie byłoby zbyt odkrywcze. Ja myślę, że on do tych właśnie ślepców mówił, którym wydaje się, że widzą. tylko wtedy ma to sens.
Skoro stajesz się lepsza i mądrzejsza-wiesz o tym i znasz swoją wartość, to jak możesz oceniać innych. Nie możesz oceniać, po-prostu akceptujesz.Jeżeli potem nie będziesz świadoma swoich ograniczeń,to może wtedy ich nie będzie po-prostu. A może ktoś , kto patrzy z boku-podpowie tobie o nich. A ty przyjmiesz to do wiadomości i naprawisz. Nikt nie pozjadał wszystkich rozumów i ciągle musi się doskonalić.Co do Jezusa-on był jeden,ale przed nim był Budda-jeden przykład wystarczy, myślę.A mówił Jezus do najbardziej widzących, tylko że zmysłem zewnętrznym, jest jeszcze jedne oczy, bardziej widzące i czystsze-oczy duszy.A skoro to ma Tobie przeszkadzać i w tym nie widzisz sensu-nie rób tego, zostań takim, jakim jesteś, skoro nie chcesz i boisz się zmian. Ale w życiu jedno jest tylko pewne, a jest tym ZMIANY. Pozdrawiam z całego serca, miło było z tobą się kontaktować.
Serdecznie polecam filmy tego użytkownika. Dużo ciekawostek, czasami wprowadzających w zdumienie, czasami wręcz wywołującymi szeroki uśmiech :)
.... reklamą. Ale np ten film http://www.youtube.com/watch?v=svCs2fwmP-4 właśnie wywołał uśmiech na moich ustach.
Z góry (a własciwie z dołu) przepraszam za tak chaotyczną, podzieloną na kawałki wypowiedź. Wybaczcie :)
"Potęga podświadomości" to książka która podpierając się wersetami z Pisma Świętego prowadzi człowieka do uwierzenia, że on sam jest bogiem. Np. "modlitwa" opisana w tej książce to mówienie do samego siebie, a modlitwa opisana w Piśmie Świętym to rozmowa z Bogiem, tym który stworzył niebo i ziemię i człowieka. Jest różnica, prawda? Książka zachęca czytelnika, żeby odwrócił się od Jezusa, a zwrócił do magii i bytów duchowych które z dobrem nie mają nic wspólnego.
Doskonały przykład manipulacji Słowem Bożym, bardzo poważnie was przed tym ostrzegam, to droga do poważnych kłopotów duchowych.
http://kobieta.onet.pl/zdrowie/zycie-i-zdrowie/diabel-przejal-ster-nad-moim-zyciem/ygm0g
Byty duchowe są dobre,ale tylko wtedy gdy potrafimy się nimi odpowiednio posługiwać dlatego nie można jednoznacznie określać czy są złe czy dobre.Wszystko zależy tylko od nas samych.Kolejna sprawa to odwrócenie się od Jezusa-Często w kościele słyszałem że bóg jest w każdym znas więc nie ma w tym nic o odwracaniu się od niego.Ja po przeczytaniu tej książki widzę go tak samo jak wcześniej,dodatkowo czując bardziej jego bliskość.Jeśli chodzi o kłopoty duchowe to nie uważam by techniki przedstawione w tej książce mogły zaszkodzić(są takie osoby co zwykłym kijem potrafią sobie,lub komuś krzywdę zrobić) i tylko od nas zależy w jaki sposób daną żecz lub narzędzie wykorzystamy.Stosowaliśmy je wcześniej jeszcze przed powstaniem tej książki(podświadomie)nie zwracając na
to uwagi.W przeszłości zastanawiały mnie różne dziwne sytuacje które się przytrafiały w moim życiu i muszę przyznać że po przeczytaniu tego materiału szczęka mi opadła.My jako ludzkość tak naprawdę dopiero raczkujemy poznając ten nasz przepiękny oraz bardzo zadziwiający świat na którym żyjemy.Nasze umysły muszą być bardzo elastyczne,chłonne poznawania oraz opserwacji naszego świata,tolerancyjne,pokorne i na dodatek działające w pełnej równowadze.
jak najbardziej bezpieczne :)
