Jakie odczucia?czas upływa nie ubłagalnie ,zostaje nam z każdym dniem coraz mniej życia.Co byście chcieli jeszcze zrobić?
w moim wieku pytanie na czasie.Niestety mając 66 nasuwa się wiele pytań,refleksji.Czasem wydaje mi się ,że wciąż jestem takim jak byłem przed laty,a jednak już nie ten sam. Na razie nie będę zanudzał was swoją biografią,może jeszcze co dodam w następnych postach.
życie przeleciało jak błyskawica i za diabła nie może zwolnić - pewnie niebawem się skończy bo takie geny niestety
Kost, znasz taką fraszkę mistrza Sztaudyngera "Jedni są wiecznie młodzi, drudzy wiecznie starzy. To kwestia charakteru, a nie kalendarzy"? Ludzie pogodni z natury żyją bez załamań depresyjnych spowodowanych upływem życia. Mam znajomą, która w wieku 89 lat "śmiga" co prawda o lasce, ale ciągle z uśmiechem na ustach. Od kiedy ją znam zawsze była wesoła i wszyscy lubią mieć z nią kontakt do dziś, bo nie zrzędzi, nie narzeka, a cieszy się każdym dniem, bez względu na pogodę i porę roku. Ludzie umierają w różnym wieku i czasem choroba nowotworowa trwająca kilka miesięcy zabiera kogoś młodego nagle i niespodziewanie. Mając przeżyte te kilkadziesiąt lat już można czuć się uprzywilejowanym. Jesteś w bardzo fajnym wieku, bo jeszcze wiele możesz w życiu zrobić, ale też już wielu rzeczy nie musisz np. chodzić do pracy. Każdy wiek ma swoje zalety, to trzeba odkryć i bawić się życiem, a nie codziennie wyczekiwać na najgorsze i mdleć z powodu chwilowych dolegliwości. Co ma być, to będzie i nie da się tego zmienić żadną siłą i dlatego należy się przejmować tylko rzeczami, na które mamy wpływ jak np. życzliwość wobec ludzi, bo nigdy nie wiadomo, czy pomocna dla nas dłoń w jakimś kryzysie zdrowotnym nie będzie pochodzić od człowieka, którym kiedyś gardziliśmy. Jak potem spojrzeć w oczy naszemu wybawcy? Do 90-tki jeszcze masz daleko, to czym się przejmujesz? Najważniejsza jest sprawność fizyczna, bo to daje niezależność i o nią zadbaj i pamiętaj uśmiechaj się do ludzi, bo to zawsze procentuje.
Głowa do góry, bierz przykład z mojej znajomej, tej "laski" 89. Niedługo jesienny sezon fotograficzny, ruszysz w teren, to i humor powróci. Trzymaj się i czekamy na nowe zdjęcia.
Nigdy w życiu nie chciałem nikogo skrzywdzić a dlatego że jestem człowiekiem bardzo delikatnym to od innych doznałem wiele krzywd.
Mam ukończone 62 lata dalsze lata chcę przeżyć spokojnie, abym nikogo nie skrzywdzić, a raczej chcę innym ludziom pomagać na miarę swoich sił i możliwości
Tak to jest w życiu, że na swojej drodze spotykamy różnych ludzi. Czasem głupie zbiegi okoliczności potrafią zranić i wszystko zależy od tego, jak odbieramy świat i ludzi. Czasem bywa tak, że ci źli mszczą się za to, że też kiedyś poczuli się zranieni.Walą na oślep i często obrywają niewinni ludzie. Jeśli taki styl życia obierają na stałe, stają się jednostkami toksycznymi i najlepiej trzymać się od takich z daleka. Niech sobie będą sami. Tylu jest fajnych, mądrych, życzliwych ludzi na świecie i z takimi warto się przyjaźnić. Inni niech żałują, że nie mają na kogo w życiu liczyć, choćby na czyimś dobrym słowie. Każdy jest kowalem swojego losu i najważniejsze to pogoda ducha, a reszta sama się ułoży.
Mnie z każdym rokiem pomimo uśmiechu na ustach, ogarnia wewnętrzny lęk, smutek i żal że czas tak szybko upływa. Zmieniony wygląd, zdrowie, siły, chęci. W wakacje powtarzają film Daleko od szosy ,sceny z mojej młodości, to dążenie do czegoś, a teraz do czego ?
Zgadzam się w zupełności z Tobą, ale najgorsze jest to jesli ktoś głosi co innego a robi co innego.
Najgorsze to jeśli na kogoś liczysz bo tak oficjalnie głosi a robi co innego.
Modlitwa
Panie Boże obroń mnie od swoich bo od nieprzyjaciół obronię się sam
Co jest? Już jesienna depresja? Jeszcze jest lato, przecież?16:21- nic nie jest wieczne, wszystko się zużywa. Starzeją się na przykład nasze, kiedyś super samochody i co zadziwiające o te samochody potrafimy bardziej dbać niż o własne zdrowie i życie. Niektórzy nie mają najmniejszych oporów, aby wydać krocie na naprawę swojej ukochanej zabawki motoryzacyjnej, a bulwersują się niesamowicie, jeśli mają wykonać jakieś odpłatne badanie lub pójść do dobrego lekarza prywatnie, aby godziwie zadbać o swoją sprawność. Takie to są właśnie priorytety życiowe niektórych ludzi. W życiu zawsze można się rozwijać i do czegoś dążyć. Nie ma granicy wiekowej w tym temacie, to skąd ta melancholia? Gościu 17:42 nie od dziś wiadomo, że z rodziną wychodzi się najlepiej na zdjęciach i do tego trzeba zadbać, aby się ustawić w środku, bo inaczej wytną. Wszystko zależy od więzi rodzinnych, które powinni zbudować rodzice, ale nie wszyscy o to dbają, to co mamy się załamać?Dorosły człowiek powinien umieć zadbać o siebie sam, bo inaczej później przeżywa rozczarowania. Nie wszystkie marzenia w życiu się spełniają i uwierz mi, wiem co piszę, nawet ci, którzy mają kupę kasy i nam się wydaje, że są szczęśliwi, wcale nimi nie są i po cichu zazdroszczą tym biednym, którzy umieją się cieszyć nawet z małych rzeczy, bo ich już nic nie cieszy. Można by pisać godzinami, ale przecież każdy ma jakieś własne doświadczenia i co najważniejsze, należy z nich wyciągać wnioski na przyszłość, a nie powielać błędy w nieskończoność. Wtedy dużo łatwiej uniknąć wielu rozczarowań. Najważniejsze, że jutro też jest dzień i tyle fajnych rzeczy może się wydarzyć. Wystarczy tylko wyjść do ludzi i z niektórymi pogadać, może mają podobne rozterki? Podzielony problem zawsze ma bardziej przyjazne oblicze. Koniec świata na razie odwołany. Pozdrawiam i więcej wiary w siebie życzę.
fajny wątek!Wszyscy ciekawie się wypowiadają, tak miło czytać! Jesienna melancholia zagląda w oczy, niestety czasu nie zatrzymamy!Pozdrawiam!
Za to jesienią można robić super zdjęcia "polskiej złotej jesieni". Zapytaj się Kosta, on wie coś na ten temat, a i ja też nie mogę się doczekać, bo uwielbiam fotografować tę porę roku. Polecam, satysfakcja zapewniona.
zdjęcia można robić o każdej porze tak dnia i nocy oraz porze roku.Zdjęcia są jedna z odskoczni by nie myśleć o "jesieni życia" a tej z fotografii,niestety dla mnie ograniczonej ze względu na chorobę/nogi nie pozwalają na większe wędrówki,a to niestety w fotografii niezbędne/ tak więc coraz mniej mojej fotografii.W życiu tak bywa ,że nie wszystko układa się tak jak by się chciało - lecz nie wolno się załamywać na "maksa" - optymizm jest zawsze lepszy od pesymizmu,nie wolno dopuszczać myśli najczarniejszych,czerpać jak najwięcej tych chwil życia które są przed nami.
cholera - nie potrafię, nie potrafię cieszyć się z upływającego czasu
Nie widziałaś większych dramatów? Ludzie ciężko chorzy, czasem latami przykuci do łóżka, cieszą się każdym dniem, a Ty robisz problem z czegoś, na co nikt nie ma wpływu i dotyczy każdego, a nie tylko Ciebie. Ludzie pozytywni patrzą na świat i ludzi ze swojej perspektywy i od nich trzeba się uczyć, a nie kląć brzydko na zły los.
Więc czerp radość z chwili.
