a jaka to przyjemność oglądać kobietę jęczącą , stękającą , ubroczoną krwią i kałem? Każdy facet to wzrokowiec i na długo zostanie mu ten widok w pamięci.A pożądanie minie jak wiosenna burza i też być może na długo.
no tak wam się tylko przyjemności należą, a może trochę poczucia obowiązku? wsparcia?
Jeśli związek opiera się głównie na pożądaniu to może i tak być. Jeśli mężczyzna "kocha" w kobiecie tylko jej ciało i nie dostrzega poza nim niczego więcej - duszy, umysłu, charakteru to pewnie nie powinien być przy porodzie. Tylko czy z takim mężczyzną warto w ogóle mieć dzieci ?
to samo miałam napisać Kaśka, dokładnie, ale to głupie babay same wybierają sobie niedojrzałych chłop(c)ów, którym jak tylko coś się nie spodoba w wyglądzie partnerki lub zachoruje to od razu zostawiają ją jak niepotrzebną rzecz, tak to jest jak na swojego partnera patrzy się jedynie przez pryzmat cielesności....
Małżeństwo, wychowywanie dziecka nie polega tylko na byciu seksownym czy pociągającym, owszem to też odgrywa duużą rolę ale nie zapominajmy, że wspólne życie to również cierpliwość, wyrozumiałość, kłótnie, chwile dobre i złe.
Piszesz, że co to za przyjemność oglądać kobietę/żonę jęczącą, stękającą, ubroczoną krwią i kałem. Przyjemność żadna ale co gdyby nie daj Boże w małżeństwie przydarzył się wypadek i np mąż jest sparaliżowany, potrzeby załatwia pod siebie, trzeba Go ubierać, przewijać, myć, pielęgnować? Wtedy miłość do partnera ma minąć dlatego, że widzę Go brudnego i niezbyt ładnie pachnącego? Rozumiem, że wypadałoby powiedzieć 'Słuchaj kochanie, z naszym wspólnym życiem koniec, śmierdzisz, robisz pod siebie i w ogóle już nie jesteś seksowny' Pożądanie do drugiej osoby nie minie gdy naprawdę się bardzo kochają! Bo choć z czasem nasz wygląd, jędrność ciała, seksapil, stosunek do seksu minie to w zgodnym i pełnym miłość małżeństwie zawsze będzie ta 'młodzieńcza' energia, werwa i ogromna chęć bycia razem :)
A to będzie znaczyć, że nie ma tu miejsca na miłość tylko pożądanie.Chirurg w takim razie idąc tą drogą powinien otrząsać się z obrzydzeniem na widok ludzi wogóle.
Jeśli ktoś się brzydzi widoku rodzącego sie własnego dziecka, to jak można liczyć że zaopiekuje się wami kiedy zdarzy się wypadek, czy zachorujecie?. Jeśli facet ma być ze mną tylko ze względu na przyjemne doznania estetyczne- to lepiej niech odejdzie zawczasu,żebym zdążyła sobie ułożyc tak życie,żeby był przy mnie ktoś na kogo mogę liczyć zawsze- w zdrowiu i w chorobie, jak jestem piękna i wtedy jak pomarszczona czy chora. To się nazywa dojrzałość. Jak ktoś wybrał chłopca- to taki i tak i tak odejdzie- czy będzie przy porodzie czy nie.
Sama jestem opiekuńcza i takiego faceta chcę mieć przy sobie- jak nie potrafi mi tego dać to lepiej żeby odszedł.
Ja tam za żadne skarby świata nie chciała bym ,żeby mój mąż to wszystko oglądał. Wcale nie uważam ,że to cementuje związek, to bzdura , a widok niestety do przyjemnych nie należy. A miłość jest jak pszczółka Maja - jest gdzieś , lecz nie wiadomo gdzie. Udany związek to przede wszystkim pożądanie i reszta z tym się wiąże ściśle - niestety.Ale wyjątki się zdarzają , nie przeczę , szkoda tylko ,że coraz rzadsze to przypadki.
Mylisz się gościu 10:59. Związki oparte tylko i wyłącznie na pożądaniu bardzo szybko się kończą.
ani nie jęczałam, ani nie krzyczałam, ani nie byłam ubroczona kałem. Krwią też się nie zalewałam- pod łóżkiem jest rynienka, do której spływały zarówno wody płodowe, jak i krew, której morza nie było. Poza tym mąż stał przy mnie, a nie przy mojej .... Dawał mi ogromne wsparcie i porody przebiegały w wesołej atmosferze, która owszem zgęstniała, jak syn okazał się niedotleniony, drugi miał węzęł na sznurze pępowinowym, a trzeciemu tętno ginęło. Tak- mąż ze mną rodził. Był przy 3 z 4 porodów. Jesteśmy już długo po ślubie- patrząc po wątkach forumowych- baaardzo długo i do dziś dnia jest w stanie na mnie spojrzeć czy mnie dotknąć, nie mówiąc o wsadzaniu swojego "skarbu"
Zgadzam się, że związki oparte tylko na pożądaniu są nietrwałe.
A ja tam wcale nie chciałbym oglądac porodu. Dawniej baby rodziły i żaden chłop nawet nie pomyślał (ani baba), żeby uczestniczył w połogu. A co to za przyjemnośc? Co niby za wsparcie? I tak obecnośc bólu nie uśmierzy, a tylko napatrzec się trzeba na mało estetyczne widoki. Czy jak idzie do WC robic siusiu (nie wspomnę o czymś innym), to partner też musi asystowac?
Nareszcie jeden mądry głos męski się odezwał. Brawo Gienek , tak samo myślę i czuję , ale kobiety niedługo to do toalety będą nas ciągać żebyśmy mogli oglądać jak ciężko muszą się natrudzić z zaparciami, bo to w ramach miłości wszystko no nie?
Mnie tez bardzo podoba sie to co napisał Gienek. Bardzo mądra wypowiedz. Mało tego ze faceci nie uczestniczyli w porodach , to jeszcze mieli zabraniane wejscie do sali , gdzie taki poród trwał. A Ty gosciu z 18:26 tez masz rację- niedługo bedziecie wspierac swoje partnerki przy cięzkich zaparciach. Trzymac za raczkę i szeptac słowa otuchy. Dla mnie to bardzo dziwne brac faceta do porodu. Po co? Tym bardziej ze w zaden sposób nam nie pomoże. Mnie się wydaje , ze to jest taki chwyt babski- zobacz jak ja muszę sie nacierpiec zeby urodzic. Docen to. Ej baby baby...
