Ostrowiec Świętokrzyski www.ostrowiecnr1.pl

To teraz ja ci coś powiem kolego - mój dziadek był mieszkańcem Warszawy i to on przeżył piekło powstania warszawskiego.

Więc nie opowiadaj mi, że nie mam prawa wtrącać się.

Mam prawo ponieważ przez decyzje polityczną zginęło setki tysięcy mieszkańców Warszawy.

Powstańcy będą hołubić swój czyn i temu się dziwić nie można. Trudno aby mówili, że ich walka nie miała sensu.

Trzeba jednak wyciągać wnioski, a nie cieszyć się że pokazaliśmy światu jak pięknie potrafimy umierać.

A wiesz gdzie ten świat to ma?

Ty i Tobie podobni nie umiecie myśleć dla dobra narodu polskiego.

Ciekawe czy równie chętnie oddalibyście życie swoich bliskich tylko dlatego, aby w CNN czy innej zachodniej stacji pochwalono was, że tak pięknie to tylko Polacy potrafią ginąć.

Polacy mają wygrywać, zwyciężać a nie ginąć. Taki powinien być główny cel polityki osób nami kierujących.

Potrafisz to zrozumieć?

Czas - zgadzam się z Tobą. A piwka nie popijam tylko staram się odpowiedzieć sobie na pytanie: Czy zawsze warto wystawić szczękę do ciosu czy też lepiej czasami się uchylić.

Jak przeczytasz w moim poście napisanym kilka minut wcześniej to kierownictwo NSZ mając te same dane co dowództwo AK było przeciwne wybuchowi powstania. Więc to nie jest tak, że dziś mając wiedzę, którą oni nie mieli mogę się wymądrzać.

Prawda, że dziś wiemy co się stało.

Ale prawdą jest, że były ugrupowania, które i wówczas temu były przeciwne.

Dziś mój głos przeciw dowódcom AK (nie wiem dlaczego ktoś cały czas atakuje mnie, że potępiam powstańców - znając siebie mam nadzieję, ze znalazłbym w sobie tyle siły co oni i postąpiłbym podobnie jak ci szeregowi powstańcy) jest jednocześnie wołaniem abyśmy nie kierowali się w działaniu (szczególnie dotyczącym polityki międzynarodowej) sentymentami ponieważ nikt nie poklepie nas po ramieniu i nie powie: "Aleście fajnie ginęli". Na arenie międzynarodowej zawsze liczą się argumenty siły a nie argumenty ofiar.

Dlatego uważam, że popełniono błąd w kwietniu 1939, którego już później nic nie mogło naprawić.

Wiele razy czytam twoje posty i generalnie się z nimi zgadzam. Myślę, że przy spokojnej rozmowie jeśli byśmy odrzucili emocje (związane z tym, że niesłusznie widzisz we mnie piewcę lewaków) to sam byś był wstanie potwierdzić, że jednak więcej powstanie przyniosło strat niż pożytków. Tylko tyle i aż tyle.

Jak mówię - nie zmniejszam nawet o jotę dumy i chwały z czynów powstańców. Mam nadzieję (choć raczej wątpliwą), że gdyby trzeba było dziś stanąć do podobnej walki nie zabrakłoby Polaków gotowych powtórzyć podobny czyn.

Ale jeśli celem przywódców jest tylko rzucić Polaków na stos aby spłonęli i nic z tego nie ma wyniknąć to bardziej im hańba niż pochwała.

Co do dzisiejszej rzeczywistości - oczywiście, że uważam to za wielką katastrofę - emigrację. Oczywiście, że uważam, że Polska wykrwawia się w stopniu podobnym jak podczas II wojny światowej. I nie jest to tylko moje zdanie. Zapraszam do wykładu doktora Andrzeja Wronki, który przedstawia badania, iż obecny stan odnawialności biologicznej Polaków jest mniejszy od tego jaki mieliśmy podczas okupacji do roku 1942.